Αναφέρει ο Παναγιώτης Κουνάδης για την ηχογράφηση (2010, 1: 62): «Από τα τραγούδια γέφυρες ανάμεσα στο δημοτικό και το ρεμπέτικο, με επιλογή του ζεϊμπέκικου ρυθμού. Τα πρώτα τρία δίστιχα παραπέμπουν σε θεματολογία νησιώτικου τραγουδιού, για να τα διαδεχθούν τα επόμενα που μας οδηγούν στον χώρο του ρεμπέτικου και μάλιστα του πιο περιθωριακού.
Πρέπει να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία της εποχής αφού η Μαρίκα Παπαγκίκα το τραγούδησε σε τρεις συνεχείς εκτελέσεις με διαφορετικές εταιρείες».
Αναφέρει ο Παναγιώτης Κουνάδης για την ηχογράφηση (2010, 1: 62): «Από τα τραγούδια γέφυρες ανάμεσα στο δημοτικό και το ρεμπέτικο, με επιλογή του ζεϊμπέκικου ρυθμού. Τα πρώτα τρία δίστιχα παραπέμπουν σε θεματολογία νησιώτικου τραγουδιού, για να τα διαδεχθούν τα επόμενα που μας οδηγούν στον χώρο του ρεμπέτικου και μάλιστα του πιο περιθωριακού.
Πρέπει να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία της εποχής αφού η Μαρίκα Παπαγκίκα το τραγούδησε σε τρεις συνεχείς εκτελέσεις με διαφορετικές εταιρείες».
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ