Προέρχεται από αταυτοποίητη οπερέτα.
Σύμφωνα με τον Catalogue of Copyright Entries New Series Vol 24 Part 3, Musical Compositions, σελ. 164, το τραγούδι είναι αγνώστου δημιουργού και οι στίχοι και η διασκευή της μουσικής ανήκουν στον Τέτο Δημητριάδη.
Σχετικά με τους εκτελεστές της ηχογράφησης, την Αθηναϊκή οπερέτα και τη Λίνα Δώρου, αναφέρει η Κατερίνα Δ. Διακουμοπούλου (2011: 45): «Ο βαρύτονος [Παναγής] Σβορώνος, αµέσως μετά τη λήξη των περιπετειών του, ίδρυσε τον θίασο "Αθηναϊκή οπερέτα", με σοπράνο και αυτός τη Λίνα Δώρου, τενόρο το Βασίλη Σαμουράκη, σιγόντο τον Μ. Χρίστου, μεσόφωνο την Βασιλική Δρόσου και μαέστρο το Διομήδη Αυλωνίτη. Μαζί τους συνέπραξαν και ελληνοαμερικανοί ηθοποιοί όπου διέμεναν πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη. Την διετία που ακολουθεί, 1928- 1930, ο οπερετικός θίασος του Σβορώνου, χάρη στη Λίνα Δώρου, σημειώνει µεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία καθιστώντας τον δικαίως ως το σπουδαιότερο θίασο του ελληνοαμερικανικού θιάσου».
Προέρχεται από αταυτοποίητη οπερέτα.
Σύμφωνα με τον Catalogue of Copyright Entries New Series Vol 24 Part 3, Musical Compositions, σελ. 164, το τραγούδι είναι αγνώστου δημιουργού και οι στίχοι και η διασκευή της μουσικής ανήκουν στον Τέτο Δημητριάδη.
Σχετικά με τους εκτελεστές της ηχογράφησης, την Αθηναϊκή οπερέτα και τη Λίνα Δώρου, αναφέρει η Κατερίνα Δ. Διακουμοπούλου (2011: 45): «Ο βαρύτονος [Παναγής] Σβορώνος, αµέσως μετά τη λήξη των περιπετειών του, ίδρυσε τον θίασο "Αθηναϊκή οπερέτα", με σοπράνο και αυτός τη Λίνα Δώρου, τενόρο το Βασίλη Σαμουράκη, σιγόντο τον Μ. Χρίστου, μεσόφωνο την Βασιλική Δρόσου και μαέστρο το Διομήδη Αυλωνίτη. Μαζί τους συνέπραξαν και ελληνοαμερικανοί ηθοποιοί όπου διέμεναν πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη. Την διετία που ακολουθεί, 1928- 1930, ο οπερετικός θίασος του Σβορώνου, χάρη στη Λίνα Δώρου, σημειώνει µεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία καθιστώντας τον δικαίως ως το σπουδαιότερο θίασο του ελληνοαμερικανικού θιάσου».
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ