Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (2015: 147): «[...] καταγράφονται τριάντα τέσσερις διαφορετικοί δίσκοι του "Αλή Πασά", που ηχογραφήθηκαν την περίοδο 1900-1926».
Η συγκεκριμένη ηχογράφηση παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού αναφέρεται στην κατάληψη των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό στις 21 Φεβρουαρίου 1913 κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου (5 Οκτωβρίου 1912- 18 Μαΐου 1913). Διοικητής των δυνάμεων τουρκικού στρατού ήταν ο Εσάντ Πασάς (Esad Pashë Toptani, Τίρανα 1863-Παρίσι 13/6/1920), ο οποίος αναφέρεται και στο τραγούδι.
Αναφέρει επίσης για το τραγούδι "Αλή Πασάς" ο Αριστομένης Καλυβιώτης (2015: 144): «Η μελωδία του διακρίνεται κατά κανόνα σε δύο μέρη: στο κύριο μέρος της που έχει αργό ρυθμό σαν "κλέφτικο" και στο γύρισμα, που είναι πιο γοργό. Αυτό το δεύτερο μέρος, σε πολλές εκτελέσεις είναι τραγουδισμένο χορωδιακά. Μέχρι το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο στην Μικρά Ασία με τους τίτλους "Γιαννιώτικο" (ή "Γιαννιότικο") και "Γιαννιώτικος μανές". Πρέπει να διευκρινισθεί όμως ότι το τραγούδι δεν έχει την χαρακτηριστική δομή του αμανέ. Ίσως το αποκάλεσαν έτσι, λόγω του αργού ρυθμού που έχει η βασική μελωδία του. Μετά το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο και με τους τίτλους "Λιβαδειά αλά Μοραΐτικα" ή και σκέτο "Λιβαδειά".
Οι στίχοι του, σχεδόν σε κάθε ηχογράφηση είναι διαφορετικοί».
Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (2015: 147): «[...] καταγράφονται τριάντα τέσσερις διαφορετικοί δίσκοι του "Αλή Πασά", που ηχογραφήθηκαν την περίοδο 1900-1926».
Η συγκεκριμένη ηχογράφηση παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού αναφέρεται στην κατάληψη των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό στις 21 Φεβρουαρίου 1913 κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου (5 Οκτωβρίου 1912- 18 Μαΐου 1913). Διοικητής των δυνάμεων τουρκικού στρατού ήταν ο Εσάντ Πασάς (Esad Pashë Toptani, Τίρανα 1863-Παρίσι 13/6/1920), ο οποίος αναφέρεται και στο τραγούδι.
Αναφέρει επίσης για το τραγούδι "Αλή Πασάς" ο Αριστομένης Καλυβιώτης (2015: 144): «Η μελωδία του διακρίνεται κατά κανόνα σε δύο μέρη: στο κύριο μέρος της που έχει αργό ρυθμό σαν "κλέφτικο" και στο γύρισμα, που είναι πιο γοργό. Αυτό το δεύτερο μέρος, σε πολλές εκτελέσεις είναι τραγουδισμένο χορωδιακά. Μέχρι το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο στην Μικρά Ασία με τους τίτλους "Γιαννιώτικο" (ή "Γιαννιότικο") και "Γιαννιώτικος μανές". Πρέπει να διευκρινισθεί όμως ότι το τραγούδι δεν έχει την χαρακτηριστική δομή του αμανέ. Ίσως το αποκάλεσαν έτσι, λόγω του αργού ρυθμού που έχει η βασική μελωδία του. Μετά το 1922, το συναντάμε ηχογραφημένο και με τους τίτλους "Λιβαδειά αλά Μοραΐτικα" ή και σκέτο "Λιβαδειά".
Οι στίχοι του, σχεδόν σε κάθε ηχογράφηση είναι διαφορετικοί».
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ