Όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Κουνάδης (2010, 1: 52): «Η αναγραφή της πόλης Μπραΐλα ως τίτλου του δίσκου ρεμπέτικου ύφους μάς παραπέμπει στις κοινότητες του παροικιακού ελληνισμού στη Ρουμανία, σε πόλεις όπως το Βουκουρέστι, η Κωστάντζα, το Γαλάζι(τσι), το Πλοέστι, το Ιάσιο και η Βραΐλα. Ο κοινότητες των Ελλήνων γνώρισαν μεγάλη άνθηση στη χώρα αυτή μέχρι το 1948, οπότε υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στην πατρίδα.
Αν και τα περίχωρα της Σμύρνης Μπουρνόβας, Μπουτζάς και Κουκλουτζάς δεν ήταν παραλιακά, πριν από το 1872, οπότε συνδέθηκαν μέσω σιδηροδρομικής γραμμής με τη Σμύρνη, υπήρχε μια «σκάλα» από την οποία μπορούσε κανείς να ταξιδεύει στη Σμύρνη ή αλλού, ατμοπλοϊκώς. Στη δυνατότητα αυτής της μετακίνησης παραπέμπει το τραγούδι αυτό, με τελικό βέβαια σκοπό επίσκεψης, όπως φανερώνουν τα δυο τελευταία δίστιχα, τη χρήση του χασίς» .
Όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Κουνάδης (2010, 1: 52): «Η αναγραφή της πόλης Μπραΐλα ως τίτλου του δίσκου ρεμπέτικου ύφους μάς παραπέμπει στις κοινότητες του παροικιακού ελληνισμού στη Ρουμανία, σε πόλεις όπως το Βουκουρέστι, η Κωστάντζα, το Γαλάζι(τσι), το Πλοέστι, το Ιάσιο και η Βραΐλα. Ο κοινότητες των Ελλήνων γνώρισαν μεγάλη άνθηση στη χώρα αυτή μέχρι το 1948, οπότε υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στην πατρίδα.
Αν και τα περίχωρα της Σμύρνης Μπουρνόβας, Μπουτζάς και Κουκλουτζάς δεν ήταν παραλιακά, πριν από το 1872, οπότε συνδέθηκαν μέσω σιδηροδρομικής γραμμής με τη Σμύρνη, υπήρχε μια «σκάλα» από την οποία μπορούσε κανείς να ταξιδεύει στη Σμύρνη ή αλλού, ατμοπλοϊκώς. Στη δυνατότητα αυτής της μετακίνησης παραπέμπει το τραγούδι αυτό, με τελικό βέβαια σκοπό επίσκεψης, όπως φανερώνουν τα δυο τελευταία δίστιχα, τη χρήση του χασίς» .
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ
