Προέρχεται από την οπερέτα "Αχ Κολόμβε", σε μουσική Δημοσθένη Ζάττα και λιμπρέτο Χριστόφορου Ταβουλαρίδη, η οποία παρουσιάστηκε στις 15.11.1925 στο Central Opera House της Νέας Υόρκης από την οπερέτα Παντοπούλου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ελληνικής εφημερίδας της Νέας Υόρκης "Ατλαντίς" (αρ. φ. 9892, Κυριακή 15.11.1925, σελ. 4):

«Ο πρωταγωνιστής κωμικός του έργου είναι εις ωραιότατος ελληνικός τύπος ονόματι Πινώκλης, εκ Πειραιώς και Πιατάς το επάγγελμα ελθών προ εικοσαετίας εις Νέαν Υόρκην. Το πρόσωπον του Πινώκλη υποδύεται ο δημοφιλής ηθοποιός κ. Ιωαννίδης, υπισχνείται δε να ξεκαρδίση τον κόσμον στα γέλοια».

Σχετικά με την οπερέτα αναφέρει η εφημερίδα "Ατλαντίς" (αρ. φ. 9891, Σάββατο 14.11.1925, σελ. 5) «ότι πρώτην ήδη φοράν -αφ' ης ο Κολόμβος ανεκάλυψε την Αμερικήν- παίζεται υπό αρτίου Ελληνικού θιάσου πρωτότυπος οπερέττα ειλημμένη από την ζωήν των Ελλήνων εν Αμερική, και δη εν Νέα Υόρκη».

Η οπερέτα ανέβηκε από τον θίασο Παντοπούλου και στις 5.3.1928 στο New Palm Garden της Νέας Υόρκης στην τρίτη ετήσια θεατρική χοροεσπερίδα της Κυπριακής αδελφότητας, με διευθυντή ορχήστρας τον Γ. Βασιλάτο.

Ο Δημοσθένης Ζάττας συνέθεσε μουσική για τρία ακόμα μουσικοθεατρικά έργα με θέμα τη ζωή των Ελλήνων στις ΗΠΑ.

Το 1932 για την ελληνοαμερικανική επιθεώρηση "Τα κουμπιά της Αλέξαινας", η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Dramatic Art Theatre της Νέας Υόρκης στις 4.12.1932 από τον θίασο "Ελληνικόν Θέατρον".

Αναφέρει η εφ. Εθνικός Κήρυξ (αρ. φ. 6428, Πέμπτη 1.12.1932, σελ. 5):

«"Τα Κουμπιά της Αλέξαινας" είνε παρμένα από την ζωήν των Ελλήνων της Αμερικής, με γέλοια ακράτητα, απ' αρχής μέχρι τέλους και τραγούδια πεταχτά με μουσικήν γλυκυτάτην. Το λιμπρέτο και οι στίχοι είνε γραμμένα από τους κ.κ. Ορφ. Καραβία και Νίκου Λαΐδου [Πωλ Νορ], η δε μουσική παρά του γνωστού μουσικοσυνθέτου κ. Δ. Ζάττα».

Το 1935 συνέθεσε μουσική για την επιθεώρηση "Τα Λιοντάρια του Σικάγου" σε κείμενο Ηλία Τζανετή, η πρωτοπαρουσιάστηκε στις 17.11.1935 στο "8th Street Theatre" του Σικάγο από τον "Αθηναϊκό θίασο".

Σύμφωνα με την εφ. "Εθνικός Κήρυξ" (αρ. φ. 7504, Τρίτη 12.11.1935, σελ. 5):

«"Τα Λιοντάρια του Σικάγου" είνε μία σατυρική επιθεώρησις εις τρεις πράξεις, διά της οποία σατυρίζεται με λεπτόν και αντικειμενικόν χιούμορ ο δημόσιος βίος των Ελλήνων ηγητόρων του Σικάγου, με πλείστα επεισόδια εκ του καθημερινού βίου».

Ανάλογη επιθεώρηση από τους ίδιους δημιουργούς και τίτλο "Τα Λιοντάρια της Νέας Υόρκης" παρουσιάστηκε από τον "Αθηναϊκό θίασο" και στη Νέα Υόρκη, στο Manhattan Opera House στις 16 Απριλίου 1936.Επισημαίνει η εφ. "Εθνικός Κήρυξ" (αρ. φ. 7504, Τρίτη 12.11.1935, σελ. 5):

«Αυτήν την φοράν ο κ. Τζανετής θα μας παρουσιάση κάτι από την Ελληνο-αμερικανικήν ζωήν. Θα μας παρουσιάση εικόνας από την ζωήν μας και χαρακτηρισμούς και τύπους, γνωστούς όχι μόνον στην Νέα Υόρκη, αλλά και πέραν των ορίων της, πολλούς εξ αυτών γνωστούς εις το Πανελλήνιον. Ανάλογος επιθεώρησις επαίχθη και εις το Σικάγο και εσημείωσε μεγάλην επιτυχίαν. Τα "Λιοντάρια του Σικάγου" ήσαν μεγάλη επιτυχία [...] Κανένα θεατρικό έργο δεν τραβά τόσο πολύ το κοινόν, όσο κάτι που βγαίνει από την δική του ζωή, από τους ιδικούς του πόνους ή τις ιδικές του χαρές. Ο κ. Τζανετής συνέλαβε για πρώτη φορά την ιδέα να παρουσιάση από σκηνής γνωστούς χαρακτήρας της μεγάλης αυτής Ελληνικής παροικίας που είναι η Μητρόπολις του Αμερικανικού Ελληνισμού.[...] Η σατυρική αυτή επιθεώρησις, η οποία θα εμφανίση τους διαφόρους αυτούς χαρακτήρες ως δημόσια πρόσωπα και θα παρουσιάση την δράσιν των υπό κωμικό φως, θα ποικιλθή και με ωραία τραγουδάκια, τα οποία θα συνοδεύση η ορχήστρα του κ. Ζάττα».