Με τα μέχρι τώρα διαθέσιμα στοιχεία, το τραγούδι ηχογραφήθηκε δύο ακόμα φορές στην ελληνική δισκογραφία:
- "Ψυχοκόρη", Ελληνική Εστουδιαντίνα, Κωνσταντινούπολη, 1906 ( Odeon CX-470 -31811)
- "Ψυχοκόρη", Λευτέρης Μενεμενλής, Σμύρνη, Ιούνιος 1910 (Gramophone 1602y - 11-12156),
Εκάστη από τις ομότιτλες ηχογραφήσεις περιλαμβάνει δύο τραγούδια, εκ των οποίων το δεύτερο είναι το τραγούδι της παρούσας ηχογράφησης. Πιθανότατα συμπεριλαμβάνονταν στο θεατρικό έργο "Ψυχοκόρη" του ηθοποιού Ιωάννη Βότσαρη. Όπως διαβάζουμε στο πρόγραμμα παράστασης του 1895, πρόκειται για δραματικό ειδύλλιο σε τέσσερις πράξεις "μετ' ασμάτων εγχωρίων γλυκυτάτων", το οποίο βασιζόταν στο γερμανικό διήγημα "Almenrausch and Edelweiss" του Hermann Schmid.
Το έργο, το οποίο το 1909 κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις εκδόσεις Φέξη, παρουσιάστηκε από περιοδεύοντες θιάσους σε κέντρα του ελληνισμού όπως η Θεσσαλονίκη, η Αλεξάνδρεια, η Οδησσός και η Κύπρος. Αναφέρεται επίσης και με τους τίτλους "Ψυχοκόρη ή ο ληστής Γρικέλλας", "Ψυχοκόρη ή ο αρχιληστής Κρινέλλας" και "Ο λήσταρχος Κρικέλας ή η Ψυχοκόρη". Σύμφωνα με το πρόγραμμα της παράστασης, το 1895 παρουσιάστηκε το 1895 στο θέατρο Ωδείον (πρώην Βέρδη) στην Κωνσταντινούπολη από τον "Πανελλήνιο Δραματικό Θίασο Αλεξιάδου - Παντόπουλου".
Αναφέρει επίσης ο Παναγιώτης Κουνάδης (2000: 361):
«Πρόκειται για μια σειρά γνωστών και αγνώστων τραγουδιών, δημοτικών, λαϊκών και ελαφρών που συμπεριλαμβάνονται στο δραματικό ειδύλλιο "Ψυχοκόρη", το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες που μας δίνει ο Χρήστος Σολομωνίδης στο βιβλίο του "Το θέατρο στη Σμύρνη 1657-1922, ανέβηκε για πρώτη φορά στη Σμύρνη το 1903 από τον "θίασο Βονασέρα" στο "θέατρο της Προκυμαίας". Το έργο επανέρχεται το 1907 από τον ελληνικό θίασο του Γεννάδη στο θέατρο "Παρθενών" της Σμύρνης και το 1915 από τον θίασο Μέρτικα».
Εντοπίζoνται δύο ακόμα ηχογράφησεις οι οποίες εμπεριέχουν στο τίτλο τους τη λέξη "Ψυχοκόρη" και περιλαμβάνουν πιθανόν και αυτές τραγούδια από το ομότιτλο δραματικό ειδύλλιο:
-"Τούντε, Ψυχοκόρη", Αθηναϊκή Εστουδιαντίνα, Κωνσταντινούπολη, μεταξύ Οκτωβρίου - Νοεμβρίου του 1904 (Gramophone 2505h - 14644).
- "Ψυχοκόρη", Ι. Π. Αγιασματζής, Κωνσταντινούπολη, 1905 (Zonophone 458r - X-102212 & Gramophone 14-12931)
Με τα μέχρι τώρα διαθέσιμα στοιχεία, το τραγούδι ηχογραφήθηκε δύο ακόμα φορές στην ελληνική δισκογραφία:
- "Ψυχοκόρη", Ελληνική Εστουδιαντίνα, Κωνσταντινούπολη, 1906 ( Odeon CX-470 -31811)
- "Ψυχοκόρη", Λευτέρης Μενεμενλής, Σμύρνη, Ιούνιος 1910 (Gramophone 1602y - 11-12156),
Εκάστη από τις ομότιτλες ηχογραφήσεις περιλαμβάνει δύο τραγούδια, εκ των οποίων το δεύτερο είναι το τραγούδι της παρούσας ηχογράφησης. Πιθανότατα συμπεριλαμβάνονταν στο θεατρικό έργο "Ψυχοκόρη" του ηθοποιού Ιωάννη Βότσαρη. Όπως διαβάζουμε στο πρόγραμμα παράστασης του 1895, πρόκειται για δραματικό ειδύλλιο σε τέσσερις πράξεις "μετ' ασμάτων εγχωρίων γλυκυτάτων", το οποίο βασιζόταν στο γερμανικό διήγημα "Almenrausch and Edelweiss" του Hermann Schmid.
Το έργο, το οποίο το 1909 κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις εκδόσεις Φέξη, παρουσιάστηκε από περιοδεύοντες θιάσους σε κέντρα του ελληνισμού όπως η Θεσσαλονίκη, η Αλεξάνδρεια, η Οδησσός και η Κύπρος. Αναφέρεται επίσης και με τους τίτλους "Ψυχοκόρη ή ο ληστής Γρικέλλας", "Ψυχοκόρη ή ο αρχιληστής Κρινέλλας" και "Ο λήσταρχος Κρικέλας ή η Ψυχοκόρη". Σύμφωνα με το πρόγραμμα της παράστασης, το 1895 παρουσιάστηκε το 1895 στο θέατρο Ωδείον (πρώην Βέρδη) στην Κωνσταντινούπολη από τον "Πανελλήνιο Δραματικό Θίασο Αλεξιάδου - Παντόπουλου".
Αναφέρει επίσης ο Παναγιώτης Κουνάδης (2000: 361):
«Πρόκειται για μια σειρά γνωστών και αγνώστων τραγουδιών, δημοτικών, λαϊκών και ελαφρών που συμπεριλαμβάνονται στο δραματικό ειδύλλιο "Ψυχοκόρη", το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες που μας δίνει ο Χρήστος Σολομωνίδης στο βιβλίο του "Το θέατρο στη Σμύρνη 1657-1922, ανέβηκε για πρώτη φορά στη Σμύρνη το 1903 από τον "θίασο Βονασέρα" στο "θέατρο της Προκυμαίας". Το έργο επανέρχεται το 1907 από τον ελληνικό θίασο του Γεννάδη στο θέατρο "Παρθενών" της Σμύρνης και το 1915 από τον θίασο Μέρτικα».
Εντοπίζoνται δύο ακόμα ηχογράφησεις οι οποίες εμπεριέχουν στο τίτλο τους τη λέξη "Ψυχοκόρη" και περιλαμβάνουν πιθανόν και αυτές τραγούδια από το ομότιτλο δραματικό ειδύλλιο:
-"Τούντε, Ψυχοκόρη", Αθηναϊκή Εστουδιαντίνα, Κωνσταντινούπολη, μεταξύ Οκτωβρίου - Νοεμβρίου του 1904 (Gramophone 2505h - 14644).
- "Ψυχοκόρη", Ι. Π. Αγιασματζής, Κωνσταντινούπολη, 1905 (Zonophone 458r - X-102212 & Gramophone 14-12931)
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ
