Παρωδία του τραγουδιού με άλλους στίχους συμπεριλήφθηκε στην επιθεώρηση "Κινηματογράφος 1908", σε κείμενο του Πολύβιου Δημητρακόπουλου και μουσική του Νικόλαου Κόκκινου. Στην επιθεώρηση, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στις 24/6/1908 στο θέατρο "Συντάγματος" από τον θίασο της Ροζαλίας Νίκα, το τραγούδι ερμηνεύει ηρωίδα που επίσης ονομάζεται Λουλούκα. Αναφέρουν σχετικά οι Θόδωρος Χατζηπανταζής - Λίλα Μαράκα (βλ. Η Αθηναϊκή Επιθεώρηση, Β' τόμος, Εκδοτική "Ερμής" ΕΠΕ, Αθήνα 1977, σελ. 221, σημ. 1): «Το όνομα της Λουλούκας ο Δημητρακόπουλος το δανείστηκε από το δημοφιλέστατο ερωτικό τραγούδι της εποχής, του οποίου σάτιρα αποτελεί η επόμενη σκηνή. Στην εφημ. "Ακρόπολις", 15 Ιούνη 1908, διαβάζουμε: "Τώρα είναι στις δόξες της η Λουλούκα. Το Ζάππειον αντηχεί από πρίμα, σεκόντα, τέρτσα, υμνολογούντα την Λουλούκα. Κιθάρες και μαντολίνα αφανίζουν τις χορδές των για να μαλακώσουν ολίγο την καρδίαν της Λουλούκας. Ακόμη κι ένα οργανέτο, κατασπαραγμένο από τα χέρια του ιδιοκτήτου, από την πολυκαιρία, από τα ζωύφια που εφώλιασαν εκεί μέσα, αποπειράται ν' αποδώση τους ήχους της Λουλούκας».
Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε παρτιτούρα από τον εκδοτικό οίκο Γεωργίου Φέξη στην Αθήνα ως μεταγραφή του Νικολάου Κόκκινου και από τον εκδοτικό οίκο Ράλλη στη Σμύρνη ως σύνθεση του Γ. Πλατσέα.