Η εν λόγω ηχογράφηση περιλαμβάνει έναν από τους δημοφιλέστερους μουσικούς σκοπούς στο ελληνικό ρεπερτόριο. Ηχογραφήθηκε πολλές φορές με διάφορες μορφές από τις αρχές του 20ού αιώνα σε μέρη με δυναμική παρουσία ελληνικού στοιχείου, όπως το Κάιρο, η Κωνσταντινούπολη, η Νέα Υόρκη, το Σικάγο, η Αθήνα. Στο «Εικονικό Μουσείο Αρχείου Κουνάδη» έχουν αναρτηθεί οι ακόλουθες ηχογραφήσεις:

– «Καλαματιανό», Εταιρεία Μίτσος (αρμόνικα, μαντολίνο, και κιθάρα), Κωνσταντινούπολη, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1906 (Zonophone 1566r – X-108023 και 18284).
– «Καλαματιανό», Ελληνική Εστουδιαντίνα [και αρμόνικα (Γιάγκος Ψαμαθιανός)], Κωνσταντινούπολη, 1906-1907 (Odeon CX-929g – No-46096).
– «Καλαματιανός», Instrumental Quartet, Κάιρο, 2 Φεβρουαρίου 1909 (Gramophone 12029b – 18199 και Victor 63514-A).
– [Καλαματιανό], Ορχήστρα Orfeon, Κωνσταντινούπολη, 1919-1911 (Orfeon 623 – No-10428).
– «Καλαματιανός χορός», Βιολί, κλαρίνο και σαντούρι, Νέα Υόρκη, 1919-1922 (;) (Panhellenion 8000-Α – 8000-Α).
– «Καλαματιανός», Κλαρίνο (Ιβραϊμάκης), Κάιρο, 1920; (Setrak Mechian Records m 596 – No-1005).
– «Χορός καλαματιανός», Ορχήστρα δημώδης, Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 1922 (His Master’s Voice CS 235 – AP 3).
– «Καλαματιανός χορός», Σπύρος Στάμος (τσίμπαλο), Γιώργος Γκρέτσης (βιολί), Σικάγο, 1924-1925 (Greek Record Company 742 – 514-Β).
– «Καλαματιανός χορός», Πανελλήνιος Εστουντιαντίνα, Αθήνα, 1925 (Odeon Gο 21 – Α 154001 και GA 1044).
– «Καλαματιανός», Διονύσης Πόγγης (βιολί), Άγνωστος (τσίμπαλο), Νέα Υόρκη, Ιανουάριος 1927 (Columbia USA W-205519 – 56057-F).
– «Καλαματιανός», Δημήτρης Σέμσης ή Σαλονικιός (βιολί), Δημήτρης Αραπάκης (σαντούρι), Κυριακίδης (ούτι), Άγνωστος (κλαρίνο), Αθήνα, 1927 (Columbia UK W 20023 – 8001).
– «Χορός Καλαματιανός», Λαϊκή ορχήστρα, Αθήνα, 8 Ιουλίου 1927 (His Master’s Voice BF-921-1 – AO-212).
– «Καλαματιανός», Μανδολινάτα, Αθήνα (;), 9 Οκτωβρίου 1928 (Homocord G 866 – G. 4-32061). Σύμφωνα με την ετικέτα του δίσκου αποδίδεται στον Σπύρο Περιστέρη.
– «Χορός Καλαματιανός», Ορχήστρα «Πολυδόρ», Αθήνα, 1928 (Polydor 1333 bk – V 50272). Σύμφωνα με την ετικέτα του δίσκου την εναρμόνιση έκανε ο Σπύρος Καίσαρης.
– «Καλαματιανός», Αρμόνικα (Αντώνης Αμιράλης ή Παπατζής), κιθάρα (Δημήτρης Τσακίρης), Αθήνα, 11/1928 – 24/01/1929 (Columbia UK W 20466 – 8341 και επανέκδοση με τον τίτλο «Καλαματιανός συρτός» από την Columbia USA W 294031 – 56164-F).
– «Χορός Καλαματιανός», Δημώδης ορχήστρα, Αθήνα, 1930 (Polydor 114 BA – V 51060).
– «Καλαματιανό», Λαϊκή ορχήστρα με αρμόνικα [Αντώνης Αμιράλης ή Παπατζής], Αθήνα, Μάιος 1931 (His Master’s Voice OW-100 – AO-1013).
– «Καλαματιανό», Καραμούζες, νταούλι (Κ. Μπουρνέλης, Φ. Τσιλίκας, Χρ. Καντηλάς), Αθήνα, 1931 (Columbia W.G. 308 – D.G. 193).
– «Καλαματιανός», Νίκος Ρέλλιας (κλαρίνο) – Λαϊκή ορχήστρα, Αθήνα, 1931 (Pathé, test record, 70394 – 80176).

Σημειώνουμε, επίσης, δύο ηχογραφήσεις του σκοπού με τη μορφή τραγουδιού:
– «Καλαματιανός», Μαρίκα Παπαγκίκα [και Αθανάσιος Μακεδόνας (βιολί), Μάρκος Σιφνιός (τσέλο), Κώστας Παπαγκίκας (τσίμπαλο)], Νέα Υόρκη, Ιούλιος 1919 (Columbia USA 59578 – E-5185).
– «Καλαματιανός», Αντώνης Σακελλαρίου (κλαρίνο), βιολί, λαούτο, τσίμπαλο, J. Τέλλι (ρεφρέν), Νέα Υόρκη, 5 Μαρτίου 1928 (Victor CVE 43313 – 7-68992-A).

Ο «Καλαματιανός» αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους λόγιους Έλληνες συνθέτες. Συγκεκριμένα, ο Νίκος Σκαλκώτας (Χαλκίδα, 21 Μαρτίου 1904 – Αθήνα, 19 Σεπτεμβρίου 1949) αντλεί μουσικό υλικό για τον «Καλαματιανό», τον υπ. αρ. 8 της πρώτης από τις τρεις σειρές δώδεκα χορών που αποτελούν τους εμβληματικούς «36 Ελληνικούς Χορούς» για ορχήστρα. Η πρώτη ηχογράφηση του συνολικού κύκλου των «36 Ελληνικών χορών» ως ενιαίο έργο, το οποίο o Σκαλκώτας άρχισε να συνθέτει το 1931 στο Βερολίνο και το ολοκλήρωσε το 1936 στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε στο Sverdlovsk της Ρωσίας το 1990, 54 χρόνια μετά τη σύνθεσή τους, από την Κρατική Φιλαρμονική Ορχήστρα των Ουραλίων σε διεύθυνση του Βύρωνα Φιδετζή (2CD, "36 Ελληνικοί Χοροί», Lyra 0053-53).

Ο Σκαλκώτας μετέγραψε για άγνωστους λόγους εννιά από τους «36 Ελληνικούς Χορούς», ανάμεσα στους οποίους και τον «Καλαματιανό», για ορχήστρα πνευστών (βλ. εδώ). Οι μεταγραφές αυτές ηχογραφήθηκαν στις ΗΠΑ από την The President's Own United States Marine Band σε διεύθυνση του Timothy W. Foley (CD "American Games", Fairfax, Βιρτζίνα, 23-27 Ιουνίου 1997, βλ. εδώ) και στη Μεγάλη Βρετανία από την Royal Northern College of Music Wind Orchestra υπό τη διεύθυνση του Clarke Rundell (CD "Dances with winds", Chandos Chan 10284, Μάντσεστερ, 2004, βλ. εδώ).

Στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη», όπου φυλάσσσεται το αρχείο του Νίκου Σκαλκώτα (βλ. εδώ), υπάρχουν αναρτημένες χειρόγραφες παρτιτούρες του έργου (βλ. εδώ). Για περισότερα σχετικά με τους «36 Ελληνικούς Χορούς» βλέπε εδώ).

Επίσης, ο Γιάννης Κωνσταντινίδης εμπνέεται από τον καλαματιανό χορό για τον υπ. αρ. ΙΙΙ «Συρτό» των «Τριών Ελληνικών χορών» που συνέθεσε το 1950 για ορχήστρα. Οι άλλοι δύο χοροί του έργου είναι ο Ι. Τσάμικος και ΙΙ. Τσακώνικος (βλ. εδώ).

Ο σκοπός ενέπνευσε και τον Βρετανό συνθέτη John W. Duarte. Όπως αναφέρεται στην προσωπική του ιστοσελίδα (βλ. εδώ), η "Greek Suite (Greek meets Greek") Op. 39 για δύο κιθάρες, γράφτηκε το 1968, μετά την επιστολή του κιθαρίστα Ευάγγελου Ασημακόπουλου, με την οποία ζητούσε από τον Duarte ένα έργο βασισμένο σε ελληνικά θέματα, επισυνάπτοντας σχετικό μουσικό υλικό. Μέρη της «Έλληνικής σουίτας», η οποία είναι αφιερωμένη στο Athenian Greek Duo των Ευάγγελου Ασημακόπουλο και Λίζας Ζώη (για περισσότερα βλ. εδώ, εδώ και εδώ), παρουσιάστηκαν σε παγκόσμια πρώτη από τους Έλληνες κιθαρίστες τον Ιανουάριο του 1969 στο Wigmore Hall του Λονδίνου. Αποτελείται από τα μέρη I - Zagoresios, II - In The Valleys, III - Tsirigotikos, IV - Karagouna, V - Kalamatianos. Στο τελευταίο πέμπτο μέρος "Kalamatianos" ο συνθέτης συνδύαζει μελωδικά στοιχεία από τον σκοπό που μας ενδιαφέρει μαζί με άλλα μουσικά θέματα από τραγούδια στο ρυθμό του καλαματιανού, όπως το «Έλα βρε Χαραλάμπη» (βλ. εδώ) και τον «Χορό του Ζαλόγγου» (βλ. εδώ). Το έργο ηχογραφήθηκε από το ιταλικό κιθαριστικό ντουέτο των Liliana Pesaresi και Luca Trabucchi το 2002 στο Μιλάνο (CD "John W. Duarte. Variations on a French Nursery Song, Op. 32", MAP Lira Classic LR CD 086) και από το Athens Guitar Duo (Dusty Woodruff και Matthew Anderson) τον Ιούνιο του 2013 στο Brighton του Ηνωμένου Βασιλείου (CD "Magellan's Playlist, Vol. 1: On tour in China", Claudio CR-60192).

Συνεχίζοντας με το ρεπερτόριο της Βόρειας Μακεδονίας, το 1975 ο κλαρινίστας Tale Ognenovski και η ορχήστρα Čalgiite κυκλοφορούν τον δίσκο 7'' "Narodni ora" [PGP RTB (Produkcija Gramofonskih Ploča Radio Televizije Beograd) EP 14 716]. Στον δίσκο, ο οποίος ηχογραφήθηκε στο Βελιγράδι, περιλαμβάνεται το ορχηστρικό "Kalamatijana" που βασίζεται στο σκοπό που μας ενδιαφέρει. Με τον ίδιο τίτλο "Kalamatijana" τον ηχογραφεί ο κλαρινίστας Ilija Ampevski, είκοσι χρόνια αργότερα, το 1995.

Ο Ισπανός συνθέτης, σαξοφωνίστας και καθηγητής σαξοφώνου στο Catedrático del Real Conservatorio Superior de Música de Madrid Pedro Iturralde (Falces, Navarra, Ισπανία, 13 Ιουλίου 1949 – Μαδρίτη, 1 Νοεμβρίου 2022) εμπνευσμένος από την ελληνική μουσική συνθέτει τη «Suite Hellenique» στην οποία περιλαμβάνει τη δική του εκδοχή στον «Καλαματιανό». Η «Ελληνική σουίτα» του Iturralde (βλ. εδώ), η οποία αποτελείται από τα μέρη I. Kalamatianos II. Funky III. Valse IV. Kritis, γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Εντάχθηκε στο διεθνές ρεπερτόριο του σαξοφώνου, καθώς και μουσικών συνόλων και σχολών, ηχογραφήθηκε, διασκευάστηκε και παρουσιάστηκε αναρίθμητες φορές σε συναυλιακούς χώρους, σε ποικίλες εκδοχές και συνδυασμούς οργάνων, από μουσικούς πολλών εθνικοτήτων.

Aναφέρουμε ενδεικτικά την εκτέλεση από το New Belgian Sax Quartet (βλ. εδώ), τον ίδιο τον συνθέτη και τους Feeling Sax Ensemble (βλ. εδώ), από τo Italian Saxophone Quartet (βλ. εδώ), το Riga Saxophone Quartet (βλ. εδώ), τους Ούγγρους Jazzybirds and the Transylvanian Saxophone Quartet (βλ. εδώ), το Russian Saxophone Quartet (βλ. εδώ), το ισπανικό Nascilansky dúo (βλ. εδώ), από τους Αμερικανούς Ethan Miller, σαξόφωνο, και Krystin O'Mara, κιθάρα (βλ. εδώ), από τους Τσέχους Štěpánka Šediváková, σαξόφωνο, και Filip Kratochvíl, ακορντεόν (βλ. εδώ), από τους Σουηδούς Noah Hofvander, alto σαξόφωνο, και Leo Florin, ακορντεόν (βλ. εδώ) το γιαπωνέζικο Masato Kumoi Sax Quartet (βλ. εδώ), το κουαρτέτο σαξοφώνων από το Józef Marcin Żebrowski Music School στο Częstochowa της Πολωνίας (βλ. εδώ), τη διασκευή για ορχήστρα και σόλο alto σαξόφωνο από τη Νορβηγίδα Sara van de Wijer (βλ. εδώ), το Hanyang Saxophone Ensemble της Νότιας Κορέας (βλ. εδώ), το μουσικό σχήμα Nomad the Group από το Λουξεμβούργο (βλ. εδώ), το ολλανδικό Mica Saxophone Quartet (βλ. εδώ).