Επανέκδοση από τον δίσκο Columbia (Ελλάδος) DG-6822.
Σύμφωνα με τον Αριστομένη Καλυβιώτη (βλ. "Θεσσαλονίκη, Η μουσική ζωή πριν το 1912", ιδιωτική έκδοση, Καρδίτσα 2015) το τραγούδι, με τίτλο "Δώδεκα ευζωνάκια" και διαφορετικούς στίχους, το ηχογράφησε για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη ο κ. Χρίστος. Αναφέρει επίσης: «Το τραγούδι επανεμφανίζεται στην δισκογραφία το 1925-1927, σε μια σπάνια εκτέλεσή του. Συγκεκριμένα εντοπίστηκε σε έναν κατάλογο της εταιρείας δίσκων Edison Bell, που κυκλοφόρησε στο Ζάγκρεπ το 1927. Έχει τίτλο Dodeka Evzonakija και εκτελείται από τον Lazo Tumbule. Συμπεριλαμβάνεται στο τμήμα με τα τούρκικα τραγούδια του καταλόγου και είναι χαρακτηρισμένο σαν "grêki", δηλαδή ελληνικό. [..] Δεν εντοπίστηκε άλλη εμφάνισή του στη δισκογραφία, για πάνω από δύο δεκαετίες. Επανεμφανίζεται το 1950 με τον τίτλο "Καράβι κινδυνεύει", σε μία ηχογράφηση που έγινε στην Αθήνα από τον Όμιλο Σταμάτη Χατζιδάκη. Το τραγούδησαν η Άννα με την Αιμιλία Χατζιδάκη. Στην ετικέτα του δίσκου χαρακτηρίζεται σαν συρτός και αποδίδεται σαν δημιουργία στον Στέλιο Χρυσίνη. Οι στίχοι του είναι διαφοροποιημένοι σε σχέση με την πρώτη ηχογράφηση και το "ύφος" του τραγουδιού είναι τώρα νησιώτικο [..]
Το 1990 ο Γιώργος Νταλάρας το τραγούδησε με στίχους περίπου ίδιους μ’ εκείνους της πρώτης ηχογράφησης. Συμπεριλήφθηκε στον δίσκο LP "Τ' αηδόνια της ανατολής" με τίτλο "Δώδεκα ευζωνάκια". Στο εξώφυλλο του δίσκου ο Νίκος Διονυσόπουλος σχολιάζει: "Συρτός χορός, πάνω σ’ ένα αρκετά γνωστό σκοπό του νησιώτικου χώρου και των παραλίων της Μικράς Ασίας, που τον βρίσκουμε με μικρές παραλλαγές και σε χώρες της Αν. Μεσογείου και των Βαλκανίων. Εδώ έχουμε μία μουσικοποιητική εκδοχή από την Αν. Θράκη. Ήχος πρώτος"».