Σύμφωνα με τον Νικόλαο Γ. Πολίτη, ο οποίος κατατάσσει το τραγούδι στα "κλέφτικα" (Ν. Γ. Πολίτης, "Κλέφτικα τραγούδια", Ιστορική έρευνα, Αθήνα, σελ. 14): «Ο κλέφτης, ο εξαίρων τον βίον αυτού, τον ανυψούντα το φρόνημα και αποκαθιστώντα αυτόν ελεύθερον, πρόσφορον δε προς ανάδειξιν πολεμικών αρετών, δεν αποκρύπτει ότι ο τοιούτος βίος είναι τραχύτατος και ότι πρέπει πολλήν να έχη καρτερίαν και αντοχήν προς τας ταλαιπωρίας ο ασπαζόμενος αυτόν. Την σκιεράν όψιν του βίου των κλεφτών εξεικονίζει το προκείμενον άσμα».
Η ηχογράφηση κυκλοφόρησε αρχικά με την ετικέτα της Zonophone (αριθμός δίσκου: X 104619) ή της Gramophone Co (αριθμός δίσκου: 4-14636) και επανεκδόθηκε από τη Victor (αριθμός δίσκου: VI-63546-B).
Συγκαταλέγεται στον πρώτο κύκλο ηχογραφήσεων που πραγματοποίησε στην Αθήνα η εταιρεία "The Gramophone Co Ltd", το 1907, με ηχολήπτη τον Frederick William Gaisberg.
Στην ετικέτα του δίσκου αναγράφεται ο χαρακτηρισμός "Δημώδες".