Στην ελληνική εφημερίδα της Νέας Υόρκης "Εθνικός Κήρυξ" (8.7.1928, σελ. 10) φιλοξενείται δημοσίευμα, με τίτλο "Μόλλας, ο ηγεμών του λαϊκού γέλοιου", αφιερωμένο στον καραγκιοζοπαίχτη Αντώνη Μόλλα. Αναφέρει μεταξύ άλλων ο συντάκτης με το ψευδώνυμο "Τσαμο":
«Ο Μόλλας δεν είνε μόνο ο άφθαστος καραγκιοζοπαίκτης, αλλά και ο συγγραφεύς των περισσοτέρων "έργων" που παίζει. Με την διαφοράν ότι τα "έργα" του δεν τα... γράφει, αλλά τα συλλαμβάνει εις την φαντασίαν του και τα παίζει κατόπιν "πρίμα βίστα". Και δι' αυτό ουδέποτε παρακολουθών κανείς γνωστήν κωμωδίαν του Καραγκιόζη, ακούει ή βλέπει τα ίδια πράγματα. Ο Μόλλας τα μετατρέπει αναλόγως του κεφιού το οποίον έχει την βραδυά εκείνη και παρενθέτει διάφορα αστεία, τα οποία τον εμπνέουν τα γεγονότα της ημέρας. [...]
Ο Μόλλας εγκατέλειψεν από πρόπερσι την Δεξαμενή. Η μάνδρα εις την οποίαν είχε στήσει το "θέατρον" των σκιών του, λόγω της μικράς περιεκτικότητός της, δεν τον ικανοποιούσε. Και διά τον λόγον αυτόν εγκατεστάθη από πέρυσι εις το παρά το Ζάππειον και έμπροσθεν του Σταδίου θεατράκι, όπου άλλοτε έπαιζε ο θίασος των "Νέων".
Ο Μόλλας δεν εννοεί να φαίνεται ασυγχρόνιστος και καθυστερημένος. Το "θέατρό" του δεν είνε πλέον όπως το εγνωρίζαμε άλλοτε. Εν πρώτοις η πρόοδος και αι νέαι μεθόδοι της... σκηνοθεσίας, επέβαλον εις τον αριστοτέχνην των σκιών του μπερντέ να επινοήση διαφορετικήν εμφάνισιν του "θεάτρου" του. Έχει διπλήν σκηνήν. Δηλαδή το τεντωμένο πανί επί του οποίου διαγράφονται με έντονον εσωτερικόν φως αι σκιαί των χαρτονίων ηθοποιών του, τετραπλάσιον από άλλοτε εις μήκος και πλάτος, είνε διηρημένον εις δύο.
Και όταν το "έργον" που παίζεται απαιτεί αλλαγήν σκηνογραφίας, συνεχίζεται εις το έτερον τμήμα του μπερτέ, το οποίον φωτίζεται αιφνιδίως, ενώ το άλλο βυθίζεται εις το σκότος και μαζί μ' αυτό το "σεράι" και η καλύβα του Καραγκιόζη που αποτελούν την πρώτην σκηνοθεσίαν.
Αλλά η πρόοδος του Καραγκιόζη Μόλλα δεν περιορίζεται εις την σκηνοθεσίαν και μόνον.
Ο Καραγκιόζης, ο Βελή Γκέκας, ο Μπάρμπα Γιώργος και οι λοιποί πρωταγωνισταί και μη του Μόλλα, δεν είναι κατασκευασμένοι από χαρτόνι, αλλά από δέρμα.
Είναι τριπλάσιοι και πολύ περισσότερον... επιμελημένοι εις εμφάνισιν.
Ο Μόλλας είνε ο μοναδικός Έλλην καλλιτέχνης όστις είνε... εκατομμυριούχος. Προ ολίγου μόλις εγκατεστάθη εις την ωραίαν ιδιόκτητον οικίαν του, η οποία του εστοίχησε περί το ήμισυ εκατομμύριον.
Είνε κάτοχος αρκετών οικοπέδων, μόνο δε τα μηχανήματά του —πρέσσες, που "κόβει" τους καραγκιόζηδες, και τα άλλα σύνεργα της τέχνης του— ανέρχονται εις τον ποσόν τω 200 χιλ. δραχμών!
Ο Μόλλας είνε "κύριος" εις την εν γένει εμφάνισίν του, καλός σύζυγος και φιλόστοργος πατήρ πέντε τέκνων.
— Θα είχα πολύ μεγαλειτέραν περιουσίαν αν δεν ήμουν οικογενειάρχης και ο θάνατος δεν είχε κτυπήσει πολλές φορές την πόρτα του σπιτιού μου! έλεγε εις τον υποφαινόμενον εις μίαν συνομιλίαν την οποίαν είχε χθες μαζί μου».[...]