Το τραγούδι, το οποίο εντοπίζεται σε περισσότερες από τις 10 εκτελέσεις-εκδοχές στη δισκογραφία των 78 στροφών, αναφέρεται στο ειδύλλιο του Τριτσιμπίδα και της Μαριωρής, η ιστορία των οποίων καταγράφεται σε διαφορετικές εκδοχές από αρκετούς μελετητές, ενώ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το μυθιστόρημα του Ν. Μπενάκη "Ο Τριτσιμπίδας και η Μαριωρή" που κυκλοφόρησε το 1908. Ενδιαφέροντα στοιχεία για την οικογένεια Τριτσιμπίδα και το τραγούδι παρουσιάζει η λαογραφική μελέτη «Ματαιωμένος γάμος: "ο Τριτσιμπίδας και η Μαριωρή"», εξερευνώντας ένα γνωστό πελοποννησιακό τραγούδι των γάμων (ΙΔΟΥ! Αθήνα 2009) του απόγονου της οικογένειας, σκηνοθέτη - παραγωγού κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών, Γιάννη Τριτσιμπίδα. Γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου ο Γιώργος Παπαδάκης: «Η μελωδία του τραγουδιού "Ο Τριτσιμπίδας" ή "Βγήκα ψηλά στα διάσελα", ή "Η Μαριωρή παντρεύεται", αποτελεί παράδειγμα προτύπου. Είναι ένα μουσικό κομμάτι που εμπεριέχει "αντιλήψεις" περί μελοποιΐας, μουσικές αξίες, τρόπους μελωδικής κίνησης και συμπεριφοράς. Είναι μια "κάψουλα" ένα κουκούτσι που διατηρεί μέσα του τις δυνάμεις της βλάστησης. [...] Η μελωδία λοιπόν του Τριτσιμπίδα έχει "κάτι" στη δομή της που, όπως δείχνουν τα πράγματα, κάνει τον ευαίσθητο μουσικό να επιθυμεί (να χαίρεται) να το εκτελεί, να βρίσκει δηλαδή σοβαρούς (καλλιτεχνικούς) λόγους να το αγαπήσει, ώστε να μείνει σε χρήση και να διαδοθεί. Αυτό δικαιολογεί και την πλατιά του διάδοση, από την Πελοπόννησο, ως την Αλβανία όπου η μελωδία αυτή είναι γνωστή με το όνομα "Μαριολί"». Βλ. επίσης την έρευνα–μελέτη της Ρούλας Λιάσκου "Η Μπαρμπάσαινα και το τραγούδι του Τριτσιμπίδα" (περ. Συλλογές, Μάρτιος 2002).