Προέρχεται από την τρίπρακτη οπερέτα των Γιώργου Βιτάλη - Νίκου Γριμάλδη (Νίκος Κουκούλας) «Η Αυτού Μεγαλειότης ο έρως». Η οπερέτα έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Λούνα Παρκ της Αλεξάνδρειας στις 20 Ιουλίου 1928. Στην παράσταση συμμετείχαν οι: Μαρ. Καψάνη, Μαίρη Φλερύ, Μάνος Φιλιππίδης, Μιχ. Κοφινιώτης, Κ. Πομόνης κ.ά.
Την ημερομηνία της πρεμιέρας επιβεβαιώνει και ο ποιητής Κωσταντίνος Καβάφης σε επιστολή του προς τη Ρίκα Σεγκοπούλου (βλέπε εδώ).
Στην Ελλάδα, το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στις 29 Ιανουαρίου 1929 στο Θέατρο Κεντρικόν της Αθήνας από τον θίασο Οικονόμου - Σαμαρτζή.
Στην εφημερίδα Η βραδυνή (22/12/1930, σ. 3), στο δημοσίευμα με τίτλο «Η Δνις Γαλαζούδη επέτυχε στον διεθνή διαγωνισμόν» αναφέρεται για την τραγουδίστρια Νίκη Γαλαζούδη: «Κατά σημερινόν τηλεγράφημα εκ Νίκαιας, η δις Γαλαζούδη, η οποία επέτυχεν, ως γνωστόν, εις τον προκηρυχθέντα ενταύθα διαγωνισμόν και απεστάλη εις το Παρίσι διά να λάβη μέρος εις μίαν άδουσαν ταινίαν "Το τραγούδι των Εθνών", εσημείωσε μεγάλην επιτυχίαν. Η δις Γαλαζούδη ετραγούδησε δύο ελληνικά τραγούδια, τα οποία ενεθουσίασεν, διακριθείσα μεταξύ των είκοσι συμπρωταγωνιστριών της, αι οποίαι είχον προσέλθει απ' όλα τα μέρη του κόσμου. Ο γνωστός Γάλλος μουσικός Σερπαντιέ, ο συνθέτης της "Λουΐζ" κι η κόμησσα Μ. Νοάιγ, παρευρισκόμενοι εις το γύρισμα της ταινίας εξεφράσθησαν ενθουσιωδώς διά την νεαράν και ωραίαν καλλιτέχνιδα.
Εις την δα Γαλαζούδη εγένοντο προτάσεις εκ μέρους του μεγάλου κινηματογραφικού Οίκου "Παραμάουντ" όπως λάβη μέρος εις μίαν νέαν άδουσα ταινίαν, που πρόκειται να "γυρίση" εις την Μεσόγειον».
Ο τίτλος του ηχογραφήματος παραπέμπει σε τραγούδι με στοιχεία εξωτισμού καθώς η συντομογραφία «Ινδ.» θα μπορούσε να αφορά τις λέξεις «Ινδικό» ή «Ινδιάνικο». Ωστόσο αυτό δεν μπορεί να εξακριβωθεί, καθώς στους στίχους του τραγουδιού δεν εντοπίζεται κανένα εξωτικό χαρακτηριστικό.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η οπερέτα από την οποία προέρχεται το «Ινδ. Τραγούδι» πιθανώς να έχει εξωτικά στοιχεία, καθώς σε δημοσίευμα στην εφημερίδα Ταχυδρόμος (29/7/1928, σ. 4) ανάμεσα στους χαρακτήρες του έργου αναφέρεται η παρουσία ενός βασιλιά και μιας μιγάδας.
Έρευνα και κείμενο: Γιώργος Ευαγγέλου και Λεονάρδος Κουνάδης
Προέρχεται από την τρίπρακτη οπερέτα των Γιώργου Βιτάλη - Νίκου Γριμάλδη (Νίκος Κουκούλας) «Η Αυτού Μεγαλειότης ο έρως». Η οπερέτα έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Λούνα Παρκ της Αλεξάνδρειας στις 20 Ιουλίου 1928. Στην παράσταση συμμετείχαν οι: Μαρ. Καψάνη, Μαίρη Φλερύ, Μάνος Φιλιππίδης, Μιχ. Κοφινιώτης, Κ. Πομόνης κ.ά.
Την ημερομηνία της πρεμιέρας επιβεβαιώνει και ο ποιητής Κωσταντίνος Καβάφης σε επιστολή του προς τη Ρίκα Σεγκοπούλου (βλέπε εδώ).
Στην Ελλάδα, το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στις 29 Ιανουαρίου 1929 στο Θέατρο Κεντρικόν της Αθήνας από τον θίασο Οικονόμου - Σαμαρτζή.
Στην εφημερίδα Η βραδυνή (22/12/1930, σ. 3), στο δημοσίευμα με τίτλο «Η Δνις Γαλαζούδη επέτυχε στον διεθνή διαγωνισμόν» αναφέρεται για την τραγουδίστρια Νίκη Γαλαζούδη: «Κατά σημερινόν τηλεγράφημα εκ Νίκαιας, η δις Γαλαζούδη, η οποία επέτυχεν, ως γνωστόν, εις τον προκηρυχθέντα ενταύθα διαγωνισμόν και απεστάλη εις το Παρίσι διά να λάβη μέρος εις μίαν άδουσαν ταινίαν "Το τραγούδι των Εθνών", εσημείωσε μεγάλην επιτυχίαν. Η δις Γαλαζούδη ετραγούδησε δύο ελληνικά τραγούδια, τα οποία ενεθουσίασεν, διακριθείσα μεταξύ των είκοσι συμπρωταγωνιστριών της, αι οποίαι είχον προσέλθει απ' όλα τα μέρη του κόσμου. Ο γνωστός Γάλλος μουσικός Σερπαντιέ, ο συνθέτης της "Λουΐζ" κι η κόμησσα Μ. Νοάιγ, παρευρισκόμενοι εις το γύρισμα της ταινίας εξεφράσθησαν ενθουσιωδώς διά την νεαράν και ωραίαν καλλιτέχνιδα.
Εις την δα Γαλαζούδη εγένοντο προτάσεις εκ μέρους του μεγάλου κινηματογραφικού Οίκου "Παραμάουντ" όπως λάβη μέρος εις μίαν νέαν άδουσα ταινίαν, που πρόκειται να "γυρίση" εις την Μεσόγειον».
Ο τίτλος του ηχογραφήματος παραπέμπει σε τραγούδι με στοιχεία εξωτισμού καθώς η συντομογραφία «Ινδ.» θα μπορούσε να αφορά τις λέξεις «Ινδικό» ή «Ινδιάνικο». Ωστόσο αυτό δεν μπορεί να εξακριβωθεί, καθώς στους στίχους του τραγουδιού δεν εντοπίζεται κανένα εξωτικό χαρακτηριστικό.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η οπερέτα από την οποία προέρχεται το «Ινδ. Τραγούδι» πιθανώς να έχει εξωτικά στοιχεία, καθώς σε δημοσίευμα στην εφημερίδα Ταχυδρόμος (29/7/1928, σ. 4) ανάμεσα στους χαρακτήρες του έργου αναφέρεται η παρουσία ενός βασιλιά και μιας μιγάδας.
Έρευνα και κείμενο: Γιώργος Ευαγγέλου και Λεονάρδος Κουνάδης
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ