Σύμφωνα με την εμπορική παρτιτούρα με τίτλο «Θα φύγω κόρη μου» (και με τίτλο «Θα φύγω κόρη μου στα ξένα» πάνω από το μουσικό κείμενο) που εκδόθηκε στη Νέα Υόρκη το 1935 από τις Μουσικές Εκδόσεις "Απόλλων", το τραγούδι είναι σύνθεση του Σπύρου Μπεκατώρου σε στίχους του Ιωάννη Πολέμη.
Εκτός από την παρούσα ηχογράφηση, το τραγούδι κυκλοφόρησε σε τέσσερεις ακόμα εκτελέσεις:
− «Θα φύγω κόρη στα ξένα», Εστουδιαντίνα Τσουνάρα [Ζουναράκη], Κωνσταντινούπολη, 1908 ή 1912 ή αργότερα, αλλά πριν το 1914 (Favorite 7-59003)
− «Θα φύγω κόρη εις τα ξένα», Γιώργος Σαβαρής, Τζον και Λουσιέν Μηλιάρης, Αθήνα, 1927 (Columbia UK 20215 − 8099)
− «Θα φύγω κόρη εις τα ξένα», Πωλ Γαδ και Χορωδία, πιθανώς Παρίσι, 1927 (Pathé 7G.258 - 11.622)
− «Θα φύγω κόρη για τα ξένα», Τέτος Δημητριάδης, Νώντας Κοντογιώργης και Χρήστος Δημητρακόπουλος με τη συνοδεία ορχήστρας υπό τη διεύθυνση του Alfredo Cibelli, Νέα Υόρκη, 13 Απριλίου 1927 (Victor CVE-38463 – 68815-A). Σύμφωνα με το DAHR, η ηχογράφηση επανεκδόθηκε στις ΗΠΑ το 1944 από την RCA Victor D4CB-0088 − 26-8190-Β, ως σύνθεση του Σώσου Ιωαννίδη, και από την Orthophonic S-512 και S-712-Α).
Το τραγούδι κυκλοφόρησε από την εταιρεία Orfeon, για την οποία αναφέρει ο Αριστομένης Καλυβιώτης (2002: 109-110): «Η εταιρεία Orfeon (Blumenthal Record and Talking Machine Co Ltd), ιδιοκτησίας των αδελφών Herman και Julius Blumenthal, άρχισε ηχογραφήσεις στα τέλη του 1910 με αρχές του 1911 στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε και εργοστάσιο παραγωγής δίσκων. Οι αδελφοί Blumenthal, πριν ανοίξουν την Orfeon, ήταν αντιπρόσωποι της Odeon στην Κωνσταντινούπολη. Στις ετικέτες των δίσκων της εταιρείας εμφανίζεται πολλές φορές αντί για Orfeon Record η φίρμα Orfeos Record ή και η ελληνική "Ορφείον". Στο ρεπερτόριό της περιλαμβανόταν πολλά ελληνικά τραγούδια».
Σύμφωνα με την εμπορική παρτιτούρα με τίτλο «Θα φύγω κόρη μου» (και με τίτλο «Θα φύγω κόρη μου στα ξένα» πάνω από το μουσικό κείμενο) που εκδόθηκε στη Νέα Υόρκη το 1935 από τις Μουσικές Εκδόσεις "Απόλλων", το τραγούδι είναι σύνθεση του Σπύρου Μπεκατώρου σε στίχους του Ιωάννη Πολέμη.
Εκτός από την παρούσα ηχογράφηση, το τραγούδι κυκλοφόρησε σε τέσσερεις ακόμα εκτελέσεις:
− «Θα φύγω κόρη στα ξένα», Εστουδιαντίνα Τσουνάρα [Ζουναράκη], Κωνσταντινούπολη, 1908 ή 1912 ή αργότερα, αλλά πριν το 1914 (Favorite 7-59003)
− «Θα φύγω κόρη εις τα ξένα», Γιώργος Σαβαρής, Τζον και Λουσιέν Μηλιάρης, Αθήνα, 1927 (Columbia UK 20215 − 8099)
− «Θα φύγω κόρη εις τα ξένα», Πωλ Γαδ και Χορωδία, πιθανώς Παρίσι, 1927 (Pathé 7G.258 - 11.622)
− «Θα φύγω κόρη για τα ξένα», Τέτος Δημητριάδης, Νώντας Κοντογιώργης και Χρήστος Δημητρακόπουλος με τη συνοδεία ορχήστρας υπό τη διεύθυνση του Alfredo Cibelli, Νέα Υόρκη, 13 Απριλίου 1927 (Victor CVE-38463 – 68815-A). Σύμφωνα με το DAHR, η ηχογράφηση επανεκδόθηκε στις ΗΠΑ το 1944 από την RCA Victor D4CB-0088 − 26-8190-Β, ως σύνθεση του Σώσου Ιωαννίδη, και από την Orthophonic S-512 και S-712-Α).
Το τραγούδι κυκλοφόρησε από την εταιρεία Orfeon, για την οποία αναφέρει ο Αριστομένης Καλυβιώτης (2002: 109-110): «Η εταιρεία Orfeon (Blumenthal Record and Talking Machine Co Ltd), ιδιοκτησίας των αδελφών Herman και Julius Blumenthal, άρχισε ηχογραφήσεις στα τέλη του 1910 με αρχές του 1911 στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε και εργοστάσιο παραγωγής δίσκων. Οι αδελφοί Blumenthal, πριν ανοίξουν την Orfeon, ήταν αντιπρόσωποι της Odeon στην Κωνσταντινούπολη. Στις ετικέτες των δίσκων της εταιρείας εμφανίζεται πολλές φορές αντί για Orfeon Record η φίρμα Orfeos Record ή και η ελληνική "Ορφείον". Στο ρεπερτόριό της περιλαμβανόταν πολλά ελληνικά τραγούδια».
© 2019 ΑΡΧΕΙΟ ΚΟΥΝΑΔΗ