Δίσκος 78 Στροφών

[Θάνος Ζάχος (Νοταράκης Ζαχαρίας)]

[Ευαγγελίδης Δημήτρης]

Κουρούκλη Λίζα [και άγνωστος άντρας στους διαλόγους]

[Ορχήστρα πνευστών και εγχόρδων]

12/1930

Νέα Υόρκη

Ελληνικά

Columbia USA

56235-F

W 206398

4:15

Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη

Δίσκος 12'' (30 εκατοστών)

Αρχείο Κουνάδη

Col_56235_O_Psaras

cc

Αρχείο Κουνάδη, "Ο ψαράς ", 2019, https://vmrebetiko.gr/item?id=4127

Λ.Κ.: Φρέσκο ψάριιι! Του Φαλήρου ψάριιι! Εδώ τα κατεψυγμένα φρέσκα ψάριααα! Ο ψαράας!
Ά.Ά.: Μα, στο Θεό σου, μωρέ παιδί μου! Κόντυνέ το εκείνο το ααα!
Λ.Κ.: Έχω ψάρια φίνα, κύριος.
Ά.Ά.: Αχ, τα βλέπω, που να μην τα 'βλεπα!
Λ.Κ.: Γιατί; Εσύ μωρέ, όπως κοιτάς, θα μου τα φας με το μάτι!
Ά.Ά.: Ναι! Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο!
Λ.Κ.: Δεν τ’ αφήνεις αυτά, λέω 'γω, και να ψωνίσεις τίποτα;
Ά.Ά: Τι ψάρια πουλάς;
Λ.Κ.: Λεθρίνια, τσιπούρες, μπαρμπούνια, λαβράκια, καβούρια, γαρίδες, γαλέους, μαρίδες, σφυρίδια, χταπόδια, αχέλια, κολαρούδια, χάνους! Έ, ικανοποιήθηκες, μάστορα, τώρα;
Ά.Ά: Ναι!
Λ.Κ.: Και λοιπόν, τι θα ψωνίσεις;
Ά.Ά: Τι να ψωνίσω; Από τα πολλά, μωρέ παιδί μου, που άκουσα, εχόρτασα και πάω να πιω κανένα καφεδάκι για να χωνέψω! Γεια σου!
Λ.Κ.: Άκουσε ομορφονιέεε, ξέσφιξε λίγο το λουρί σου, γιατί παράφαγες και φούσκωσες!

Ε, ρε τι πράμα πο' 'χω μες στο πανεράκι
να τρώει η μάνα, να μη δίνει στο παιδί
έχω λυθρίνι και μπαρμπούνι και λαβράκι
που όποιος το βλέπει στο μομέντο τραγουδεί:

Εδώ η θάλασσα, εδώ τα ψάρια
εδώ τα φρέσκα τα θαλασσινά, παιδιά
όπου σαλεύουνε κι όλο γυρεύουνε
το μουστερή που του γουστάρουν τα ξινά

Όταν περνάω απ’ το Αρσάκειο που σχολάει
κι όταν μπανίζω κάτι σκούρα θηλυκά
τα διπλαρώνω πάντα έτσι πλάι-πλάι
και τους φωνάζω τότε μ’ ούλη την καρδιά:

Εδώ οι γάμπαρες, εδώ οι γάμπαρες
εδώ τα φρέσκα μελανούρια, βρε παιδιά
όπου σαλεύουνε κι όλο γυρεύουνε
τον μουστερή που του γουστάρουν τα ξινά

Όταν περνάω απ’ το υπουργείο όπου φτιάνει
την κοινωνία, όπως λένε, βρε παιδιά
τον υπουργό μας βλέπω τον καινούργιο πάλι
και του φωνάζω τότε μ’ ούλη την καρδιά:

Εδώ ο κάβουρας, εδώ ο κάβουρας
που σάλτα πάει πότε πίσω, πότε μπρος
κι ό,τι κι αν κάνει, μ’ όλους τα βάνει
μα θα βρεθεί πάνω στα κάρβουνα κι αυτός

Όταν μπανίζω κάτι άνοστες κυράδες
όπου κολλάνε πλάι σ’ ένα φουκαρά
και του αδειάζουν το πουγκί, οι σουσουράδες
τότε φωνάζω εγώ με ούλη την καρδιά:

Βρε, εδώ τα στρείδια , εδώ τα στρείδια
αν και μπαγιάτικα π’ ανάθεμα τα πια
όλο σαλεύουνε κι όλο γυρεύουνε
το μουστερή που θα κολλήσουν στα γερά

Σαν βλέπω και τους υπουργούς που όλο πάνε
για κάτι δάνεια εις τας Ευρώπας πια
και επί τέλους με τα δάνεια γυρνάνε
ε, τότε κράζω δυνατά κάθε φορά

Βρ’ εδώ οι χάνοι, εδώ οι χάνοι
που όλο χάσκουν στην Ευρώπη κουτουρού
και πάνε κι έρχονται και πάνε κι έρχονται
και τα παπούτσια τους χαλάνε προ καιρού