Η κήρυξη του πολέμου από τη φασιστική Ιταλία και η νικηφό­ρα αντιμετώπισή της από τον ελληνικό στρατό στην Αλβανία κινητοποίησε τις δυνάμεις του ελληνικού τραγουδιού. Από τον Οκτώβριο του 1940 έως και τον Απρίλιο του 1941, δημιουργοί όλων των κατη­γοριών κατέγραψαν τα γεγονότα σε νέα τραγούδια ή προσάρμοσαν στίχους με ανάλογη θεματολογία σε παλαιότερες επιτυχίες.

Μία τέτοια περίπτωση που εντάσσεται στη δεύτερη κατηγορία αυτών των τραγουδιών αποτελεί η ηχογράφηση «Ντούτσε Ντούτσε». Περιλαμβάνει διασκευή της μελωδίας του τραγουδιού «Μάρω», σε μουσική του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, με προσαρμογή στίχων που αναφέρονται στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 και σατιρίζουν τον δικτάτορα της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι, ιδρυτή και ηγέτη του Partito Nazionale Fascista (Εθνικό Φασιστικό Κόμμα). Τους στίχους υπογράφει ο Γιώργος Οικονομίδης.

Στις 13 Δεκεμβρίου 1940, στην Αθήνα, ο Νίκος Γούναρης θα ηχογραφήσει για πρώτη φορά το τραγούδι με τη συνοδεία της ορχήστρας του Μιχάλη Σουγιούλ («Ντούτσε Ντούτσε», His Master's Voice OGA 1131-1 – AO 2684). Η ηχογράφηση επανεκδόθηκε στις ΗΠΑ (RCA-Victor 26-8167-B και Orthophonic S-564-B). Ένα περίπου χρόνο αργότερα, στις 15 Νοεμβρίου 1941 πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη η παρούσα ηχογράφηση από τον Αντώνιο Σίμο.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η προσαρμογή στίχων, με θεματολογία σχετική με την επικαιρότητα της εποχής (πολιτική, κοινωνική, στρατιωτική κ.ά.), σε δημοφιλείς μελωδίες, ελληνικής ή αλλοδαπής προέλευσης, καταγράφεται συχνά τόσο στο ελληνικό τραγούδι (βλ. ενδεικτικά εδώ και εδώ) όσο και στο μουσικό θέατρο (βλ. ενδεικτικά εδώ και εδώ). Σημειώνει σχετικά ο Νίκος Διονυσόπουλος (2009: 165): «Είναι κοινός τόπος ότι πάντα, σε αυτές τις περιπτώσεις, επιλέγονται τραγούδια και εύκολες μελωδίες του συρμού, οι οποίες λειτουργούν ως οικείο και καταλυτικό υπόβαθρο στα επίκαιρα στιχουργήματα, με στόχο τη μεγαλύτερη εμβέλεια και ευκολότερη διάδοσή τους.»

Το τραγούδι «Μάρω», σε μουσική του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και στίχους του Αλέκου Σακελλάριου, προέρχεται από την επιθεώρηση «Τρελλή συμφωνία» σε κείμενο των Αλέκου Σακελλάριου – Δημήτρη Ευαγγελίδη και μουσική του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε από τον θίασο Κοκκίνη - Μαυρέα στις 17 Δεκεμβρίου 1937 στο θέατρο Ιντεάλ και ολοκλήρωσε τις παραστάσεις στις 8 Φεβρουαρίου 1938.

Στην ελληνική ιστορική δισκογραφία το τραγούδι ηχογραφήθηκε από τον Νίκο Γούναρη και την ορχήστρα του Ζοζέφ Κορίνθιου («Μάρω», Columbia C.G. 1690 – D.G. 6351, Αθήνα, 1938 και επανέκδοση Columbia USA Co 23264 – 7153-F) και από τη Δανάη Στρατηγοπούλου με την ορχήστρα του Μιχάλη Σουγιούλ («Μάρω», His Master' Voice OGA 756-1 – AO 2472, Αθήνα, 1938).

Το 1955 το τραγούδι θα ηχογραφήσει σε ορχηστρική μορφή ο Τσιγγάνος βιολιστής Bela Babai και η ορχήστρα του με τον τίτλο "Maro Maro" (LP "Gypsy Love", Columbia CL 636 και Philips B 07066 L).

Το τραγούδι το συναντάμε και στη γερμανόφωνη δισκογραφία. Το 1962 ο Τζίμης Μακούλης, ως Jimmy Makoulis, θα ηχογραφήσει με την ορχήστρα του Josef Niessen στη Γερμανία το "Maro, Maro" σε στίχους του Αυστριακού Fred Rauch (Ariola 8/0 45 383 Y G-45383 Y-1 – 45 383 A).

Εντοπίζεται, επίσης, σε ορχηστρική μορφή και στη δισκογραφία του Ηνωμένου Βασιλείου. Συγκεκριμένα ο Άγγλος τρομπετίστας και τραγουδιστής Kenny Ball and his Jazzmen διασκεύασαν τον μουσικό σκοπό και τον ηχογράφησαν το 1963 στο Λονδίνο με τον τίτλο "Casablanca" (Pye Jazz 45 00164A-3WMH – 7NJ.2064 και Astor AP-1009).