Ο Γιώργος Κοκκώνης (2017: 111-112) κατηγοριοποιώντας τους ελληνόφωνους μανέδες με κριτήριο τις ιδιαίτερες ρυθμικές συγκροτήσεις τους διακρίνει και τον τύπο Α και τον τύπο Β.
Για τον τύπο Α αναφέρει: "Ο τύπος Α αντιπροσωπεύει την αμιγώς αλατούρκα εκδοχή του μανέ, που εμφανίζεται συνήθως με δύο επικρατέστερες μορφές, Α1 και Α2, που διαφοροποιούνται από την παρουσία ή όχι ρυθμικοαρμονικής συνοδείας. Οι τύποι αυτοί προσιδιάζουν σε ένα βαθμό με τις λόγιες μορφές του gazel. Έτσι δεν είναι τυχαίο πως σε πολλές περιπτώσεις στην δισκογραφία η λέξη γκαζέλ αντικαθιστά τη λέξη μανές στην ετικέτα (π.χ. Ραστ Γκαζέλ, Γκαζελί Μουστάαρ [η παρούσα ηχογράφηση], κ.λπ.), ή συνυπάρχει μαζί της στον τίτλο (π.χ. Ραστ Γκαζελί (Μανές), Νεβά Γκαζέλ-Μανές, κ.λπ.). Όπου υπάρχουν διαφορές, αυτές εντοπίζονται στη χρήση δεκαπεντασύλλαβου ομοιοκατάληκτου στίχου (έναντι της χρήσης λόγιας ποίησης από το ρεπερτόριο του Divan στο gazel), καθώς και στις λιγότερο ανεπτυγμένες μελωδικά φράσεις".
Ανατύπωση από τον δίσκο His Master's Voice AO-2197 με αριθμό μήτρας 0GA 98-1.