Αναφέρει ο Γιάννης Παπαγεωργίου στη διπλωματική του εργασία "Κώστας Σκαρβέλης: καταγραφή και ανάλυση του έργου του" (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Μουσικές Τέχνες, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2017) αναλύοντας το τραγούδι: "Τα όργανα που ηχογράφησαν το κομμάτι είναι μια κιθάρα και ένα μπουζούκι. Μουσικολογικά, το τονικό κέντρο του κομματιού είναι η νότα λα. Ο δρόμος στον οποίο κινείται η μελωδία είναι ο νιαβέντ, ενώ, ρυθμικά, πρόκειται για ένα χασάπικο (2/4).
Η ηχογράφηση ξεκινάει με έναν μουσικό αυτοσχεδιασμό από το μπουζούκι και στη συνέχεια μπαίνει το τραγούδι. Το τραγούδι ξεκινάει με την εισαγωγή, η οποία διαρκεί συνολικά δεκαέξι μέτρα. Χαρακτηριστικό στοιχείο της εισαγωγής είναι το ρυθμικό σχήμα όγδοο-δέκατο έκτο-δέκατο έκτο. Η μελωδία κινείται καθαρά πάνω στο δρόμο του νιαβέντ ενώ από το 11ο μέτρο χρησιμοποιεί μια αρμονική αλυσίδα για να καταλήξει στο φινάλε της εισαγωγής (μέτρο 16). Με τον ίδιο τρόπο, και με τη χρήση ογδόων συνεχίζουν τα λόγια του τραγουδιού, όπου η έκταση της μελωδίας παραμένει μέσα στα όρια μιας οκτάβας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε αυτό το τραγούδι παρουσιάζει ο ρόλος της κιθάρας και οι μπασογραμμές που χρησιμοποιεί ο κιθαρίστας για να συνοδεύσει τη μελωδία. Από το 12ο μέτρο μέχρι το τέλος της εισαγωγής, η κιθάρα 'περνάει' την κλίμακας της λα μινόρε στις μπάσες χορδές του οργάνου, εναρμονίζοντας κάθε φορά τη νότα με μια συγχορδία που αντιστοιχεί στην κλίμακα. Έτσι, τις περισσότερες φορές, το πέρασμα από την πέμπτη (Ε) στην τονική συγχορδία (Αm) γίνεται μέσω δεύτερης αναστροφής, δημιουργώντας το II-V-I στα μπάσα (σι-μι-λα)".