Με του Μαγιού τις μυρωδιές

PDF cannot be displayed, please update.

Από την αρχαιότητα, η μουσική καταγραφή αποτέλεσε τον καθαυτό τρόπο οπτικής αναπαράστασης του ηχητικού φαινομένου, άλλοτε με λεπτομέρεια και άλλοτε υπό την μορφή οδηγού. Διαχρονικά, η οπτική αποτύπωση της μουσικής υπήρξε ο μοναδικός τρόπος για την αποθήκευση και την διατήρησή της στο χρόνο, αλλά και το αποκλειστικό μέσο για την αναπαραγωγή της. Σε κάθε περίπτωση, η οπτική μεταφορά θα πρέπει να λογιστεί ως επικουρικό εργαλείο, καθώς η προφορική διάδοση και η αποθήκευση στην μνήμη των καλλιτεχνών αποτέλεσαν τις πλέον διαχρονικές τεχνικές για την διάχυση της μουσικής μέσα στον χρόνο και τον χώρο. Κατά την επονομαζόμενη σήμερα «κλασική» μουσική περίοδο της Ευρώπης, με τα ισχυρότατα κέντρα παραγωγής της, όπως οι σημερινές Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία, και ειδικά στην πορεία της προς τον Ρομαντισμό, η μουσική καταγραφή, η παρτιτούρα, λογίστηκε από ορισμένους συνθέτες ως η καθαυτή ενσάρκωση του έργου τους.

Όπως είναι λογικό, στον νεωτερικό καπιταλιστικό κόσμο, η μουσική καταγραφή, ως το βασικό εργαλείο υποστασιοποίησης της μουσικής, ενέταξε υπό την σκέπη της και ρεπερτόρια τα οποία δεν συνδέθηκαν, δεν διαδόθηκαν και δεν λειτούργησαν με βάση την καταγραφή τους. Αυτό πρόσφερε στα κέντρα πώλησης μουσικών προϊόντων ένα πρόσθετο εργαλείο για την επέκταση του δικτύου δράσης τους: οι μη-λόγιες μουσικές απέκτησαν έναν πρόσφορο τρόπο διακίνησής τους, ενισχύοντας την δημοφιλία τους, ακόμη και σε τόπους πολύ μακρινούς από αυτούς της αρχικής τους δημιουργίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα, όμως, το φαινόμενο της ηχογράφησης και αναπαραγωγής του ήχου ήρθε να αναδιατάξει τις σχέσεις, και να αποδιοργανώσει το status quo των εκδοτικών οίκων, διεκδικώντας κομμάτι της αγοράς, προσφέροντας ένα προϊόν εξαιρετικά πιο ολοκληρωμένο και άμεσο. Οι εκδοτικοί οίκοι προσπάθησαν μεν να αντιδράσουν με νομικά μέτρα, κατέστην όμως αδύνατη η ανακοπή της δυναμικής του νέου φαινομένου: η επικράτηση της εμπορικής δισκογραφίας είναι πλέον γεγονός, στο μεγαλύτερο κομμάτι του 20ού αιώνα.

Όσον αφορά τις μη-λόγιες μουσικές, οι εμπορικές έντυπες παρτιτούρες αποτελούν εκδόσεις των μουσικών κειμένων τραγουδιών ή ορχηστρικών κομματιών (για την εκδοτική δραστηριότητα στην Ελλάδα βλ. Lerch-Kalavrytinos, 2003: 4-5). Για τις ανάγκες των παρτιτουρών τα τραγούδια διασκευάζονταν κυρίως (αλλά όχι μόνο) για πιάνο ή για πιάνο και φωνή, σε γενικές γραμμές χωρίς σύνθετα εκτελεστικά ζητούμενα. Οι πολυοργανικές ή οι τεχνικά απαιτητικές ενορχηστρώσεις αποφεύγονταν συστηματικά. Κάτω από τις νότες της μελωδικής ανάπτυξης των τραγουδιστικών μερών τυπώνονταν οι στίχοι και, ενίοτε, και μεταφράσεις τους σε άλλες γλώσσες. Ως επί το πλείστον, οι παρτιτούρες είναι δίφυλλες ή τετράφυλλες και συνοδεύονται από το φιλοτεχνημένο με σχετική θεματολογία εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο.

Η εν λόγω παρτιτούρα περιλαμβάνεται, μαζί με 29 ακόμα χορούς και τραγούδια, στην 36σέλιδη έκδοση με τον τίτλο «Ελληνικοί χοροί και τραγούδια», σε μεταγραφή του Γρηγόρη Κωνσταντινίδη. Περιέχει (σελ. 11) το τραγούδι «Με του Μαγιού τις μυρωδιές».

Στο μονόχρωμο εξώφυλλο αναγράφεται ο τίτλος της έκδοσης σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά) και το όνομα του μεταγραφέα. Στη πρώτη σελίδα αναγράφεται «30 Ελληνικοί Χοροί και Τραγούδια», ο τίτλος της έκδοσης σε τέσσερεις γλώσσες και η αφιέρωση «Στον Εθνικό μας Μουσουργό Μανώλη Καλομοίρη». Στη δεύτερη σελίδα περιλαμβάνονται τα περιεχόμενα,  με τους τίτλους των 30 τραγουδιών και χορών στην ελληνική και στη γαλλική γλώσσα. Στο ασπρόμαυρο οπισθόφυλλο υπάρχει το λογότυπο του εκδότη.

Η παρτιτούρα του συγκεκριμένου τραγουδιού περιλαμβάνεται στη σελίδα 11 της έκδοσης. Αναγράφεται ο τίτλος του τραγουδιού στην ελληνική και τη γαλλική γλώσσα ("Aux parfums de Mai - Créte") και «Πεντοζάλη». Το μουσικό κείμενο  αποτελείται από σύστημα τριών πενταγράμμων (δύο για πιάνο και ένα για φωνή) και συνοδεύεται από τους στίχους. Στο τέλος του μουσικού κειμένου αναγράφεται «Ριχ. Φρέτσας».

Έρευνα και κείμενο: Λεονάρδος Κουνάδης και Νίκος Ορδουλίδης

Δημιουργός (Συνθέτης):
Στιχουργός:
Άγνωστος
Χρονολογία έκδοσης:
1954
Τόπος έκδοσης:
Αθήνα
Γλώσσα/ες:
Ελληνικά-Γαλλικά
Πρώτες λέξεις:
Με του Μαγιού τις μυρωδιές, τα κόκκινα κεράσια
Εκδότης:
Editions Musicales Gr. Constantinidis-G.Nicolaidis, Passage Arsakiou 4, Athènes (Εκδόσεις Γρ. Κωνσταντινίδη-Γ. Νικολαΐδη, Στοά Αρσακείου 4, Αθήνα)
Έκδοση:
1
Κωδικός έκδοσης:
Γ. 590 Κ.
Πρωτότυπα δικαιώματα:
Κωνσταντινίδης Γρηγόρης
Φυσική περιγραφή:
Χαρτί, 31,9 x 23,7 εκ., 36 σελίδες, καλή κατάσταση
Προέλευση:
Αρχείο Κουνάδη
Αναγνωριστικό:
201804041528_8
Άδεια χρήσης:
cc
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Με του Μαγιού τις μυρωδιές", 2019, https://vmrebetiko.gr/item?id=2358
Στίχοι:
Με του Μαγιού τις μυρωδιές, τα κόκκινα κεράσια
για 'δετε πως χορεύουνε της Κρήτης τα κοράσια

Με περηφάνια αληθινή, σεμνά και τιμημένα
πως χόρευαν της Κρήτης μας τα τέκνα τ' ανρειωμένα

Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα να 'ναι που σου μοιάζει
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει

Όντε σ' εγέννα η μάνα σου ο ήλιος εκατέβει
και σου 'δωσε την ομορφιά και πάλι ματανέβει

Κυπαρισσάκι μου ψηλό ποια βρύση σε ποτίζει
που στέκεις πάντα δροσερό κι ανθείς και λουλουδίζεις

Ποιος ήλιος λαμπερότατος σου 'δωκε την ανθάδα
και ποια μηλιά, γλυκομηλιά, την ροδοκοκκινάδα

Όντες σου θέλω θυμηθώ με τα θεριά μαλώνω
και με δράκους πολεμώ και σα σε ιδώ μερώνω

Σαν μου τον ήπηρες το νου πάρε με σκιας κι εμένα
τι ίντα με θέλει κουζουλό η μάνα που μ' εγέννα

Μάτια μου, μάτια, μάτια μου, των ομματιών μου μάτια
δεν είδανε τα μάτια μου σαν τα δικά σου μάτια

Θέλεις δε θέλεις, θέλεις με, θέλεις μα με φοβάσαι
να μ' αγαπάς δε μ' αγαπάς, να μ' αρνηθείς λυπάσαι

PDF cannot be displayed, please update.

Από την αρχαιότητα, η μουσική καταγραφή αποτέλεσε τον καθαυτό τρόπο οπτικής αναπαράστασης του ηχητικού φαινομένου, άλλοτε με λεπτομέρεια και άλλοτε υπό την μορφή οδηγού. Διαχρονικά, η οπτική αποτύπωση της μουσικής υπήρξε ο μοναδικός τρόπος για την αποθήκευση και την διατήρησή της στο χρόνο, αλλά και το αποκλειστικό μέσο για την αναπαραγωγή της. Σε κάθε περίπτωση, η οπτική μεταφορά θα πρέπει να λογιστεί ως επικουρικό εργαλείο, καθώς η προφορική διάδοση και η αποθήκευση στην μνήμη των καλλιτεχνών αποτέλεσαν τις πλέον διαχρονικές τεχνικές για την διάχυση της μουσικής μέσα στον χρόνο και τον χώρο. Κατά την επονομαζόμενη σήμερα «κλασική» μουσική περίοδο της Ευρώπης, με τα ισχυρότατα κέντρα παραγωγής της, όπως οι σημερινές Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία, και ειδικά στην πορεία της προς τον Ρομαντισμό, η μουσική καταγραφή, η παρτιτούρα, λογίστηκε από ορισμένους συνθέτες ως η καθαυτή ενσάρκωση του έργου τους.

Όπως είναι λογικό, στον νεωτερικό καπιταλιστικό κόσμο, η μουσική καταγραφή, ως το βασικό εργαλείο υποστασιοποίησης της μουσικής, ενέταξε υπό την σκέπη της και ρεπερτόρια τα οποία δεν συνδέθηκαν, δεν διαδόθηκαν και δεν λειτούργησαν με βάση την καταγραφή τους. Αυτό πρόσφερε στα κέντρα πώλησης μουσικών προϊόντων ένα πρόσθετο εργαλείο για την επέκταση του δικτύου δράσης τους: οι μη-λόγιες μουσικές απέκτησαν έναν πρόσφορο τρόπο διακίνησής τους, ενισχύοντας την δημοφιλία τους, ακόμη και σε τόπους πολύ μακρινούς από αυτούς της αρχικής τους δημιουργίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα, όμως, το φαινόμενο της ηχογράφησης και αναπαραγωγής του ήχου ήρθε να αναδιατάξει τις σχέσεις, και να αποδιοργανώσει το status quo των εκδοτικών οίκων, διεκδικώντας κομμάτι της αγοράς, προσφέροντας ένα προϊόν εξαιρετικά πιο ολοκληρωμένο και άμεσο. Οι εκδοτικοί οίκοι προσπάθησαν μεν να αντιδράσουν με νομικά μέτρα, κατέστην όμως αδύνατη η ανακοπή της δυναμικής του νέου φαινομένου: η επικράτηση της εμπορικής δισκογραφίας είναι πλέον γεγονός, στο μεγαλύτερο κομμάτι του 20ού αιώνα.

Όσον αφορά τις μη-λόγιες μουσικές, οι εμπορικές έντυπες παρτιτούρες αποτελούν εκδόσεις των μουσικών κειμένων τραγουδιών ή ορχηστρικών κομματιών (για την εκδοτική δραστηριότητα στην Ελλάδα βλ. Lerch-Kalavrytinos, 2003: 4-5). Για τις ανάγκες των παρτιτουρών τα τραγούδια διασκευάζονταν κυρίως (αλλά όχι μόνο) για πιάνο ή για πιάνο και φωνή, σε γενικές γραμμές χωρίς σύνθετα εκτελεστικά ζητούμενα. Οι πολυοργανικές ή οι τεχνικά απαιτητικές ενορχηστρώσεις αποφεύγονταν συστηματικά. Κάτω από τις νότες της μελωδικής ανάπτυξης των τραγουδιστικών μερών τυπώνονταν οι στίχοι και, ενίοτε, και μεταφράσεις τους σε άλλες γλώσσες. Ως επί το πλείστον, οι παρτιτούρες είναι δίφυλλες ή τετράφυλλες και συνοδεύονται από το φιλοτεχνημένο με σχετική θεματολογία εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο.

Η εν λόγω παρτιτούρα περιλαμβάνεται, μαζί με 29 ακόμα χορούς και τραγούδια, στην 36σέλιδη έκδοση με τον τίτλο «Ελληνικοί χοροί και τραγούδια», σε μεταγραφή του Γρηγόρη Κωνσταντινίδη. Περιέχει (σελ. 11) το τραγούδι «Με του Μαγιού τις μυρωδιές».

Στο μονόχρωμο εξώφυλλο αναγράφεται ο τίτλος της έκδοσης σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά) και το όνομα του μεταγραφέα. Στη πρώτη σελίδα αναγράφεται «30 Ελληνικοί Χοροί και Τραγούδια», ο τίτλος της έκδοσης σε τέσσερεις γλώσσες και η αφιέρωση «Στον Εθνικό μας Μουσουργό Μανώλη Καλομοίρη». Στη δεύτερη σελίδα περιλαμβάνονται τα περιεχόμενα,  με τους τίτλους των 30 τραγουδιών και χορών στην ελληνική και στη γαλλική γλώσσα. Στο ασπρόμαυρο οπισθόφυλλο υπάρχει το λογότυπο του εκδότη.

Η παρτιτούρα του συγκεκριμένου τραγουδιού περιλαμβάνεται στη σελίδα 11 της έκδοσης. Αναγράφεται ο τίτλος του τραγουδιού στην ελληνική και τη γαλλική γλώσσα ("Aux parfums de Mai - Créte") και «Πεντοζάλη». Το μουσικό κείμενο  αποτελείται από σύστημα τριών πενταγράμμων (δύο για πιάνο και ένα για φωνή) και συνοδεύεται από τους στίχους. Στο τέλος του μουσικού κειμένου αναγράφεται «Ριχ. Φρέτσας».

Έρευνα και κείμενο: Λεονάρδος Κουνάδης και Νίκος Ορδουλίδης

Δημιουργός (Συνθέτης):
Στιχουργός:
Άγνωστος
Χρονολογία έκδοσης:
1954
Τόπος έκδοσης:
Αθήνα
Γλώσσα/ες:
Ελληνικά-Γαλλικά
Πρώτες λέξεις:
Με του Μαγιού τις μυρωδιές, τα κόκκινα κεράσια
Εκδότης:
Editions Musicales Gr. Constantinidis-G.Nicolaidis, Passage Arsakiou 4, Athènes (Εκδόσεις Γρ. Κωνσταντινίδη-Γ. Νικολαΐδη, Στοά Αρσακείου 4, Αθήνα)
Έκδοση:
1
Κωδικός έκδοσης:
Γ. 590 Κ.
Πρωτότυπα δικαιώματα:
Κωνσταντινίδης Γρηγόρης
Φυσική περιγραφή:
Χαρτί, 31,9 x 23,7 εκ., 36 σελίδες, καλή κατάσταση
Προέλευση:
Αρχείο Κουνάδη
Αναγνωριστικό:
201804041528_8
Άδεια χρήσης:
cc
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Με του Μαγιού τις μυρωδιές", 2019, https://vmrebetiko.gr/item?id=2358
Στίχοι:
Με του Μαγιού τις μυρωδιές, τα κόκκινα κεράσια
για 'δετε πως χορεύουνε της Κρήτης τα κοράσια

Με περηφάνια αληθινή, σεμνά και τιμημένα
πως χόρευαν της Κρήτης μας τα τέκνα τ' ανρειωμένα

Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα να 'ναι που σου μοιάζει
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει

Όντε σ' εγέννα η μάνα σου ο ήλιος εκατέβει
και σου 'δωσε την ομορφιά και πάλι ματανέβει

Κυπαρισσάκι μου ψηλό ποια βρύση σε ποτίζει
που στέκεις πάντα δροσερό κι ανθείς και λουλουδίζεις

Ποιος ήλιος λαμπερότατος σου 'δωκε την ανθάδα
και ποια μηλιά, γλυκομηλιά, την ροδοκοκκινάδα

Όντες σου θέλω θυμηθώ με τα θεριά μαλώνω
και με δράκους πολεμώ και σα σε ιδώ μερώνω

Σαν μου τον ήπηρες το νου πάρε με σκιας κι εμένα
τι ίντα με θέλει κουζουλό η μάνα που μ' εγέννα

Μάτια μου, μάτια, μάτια μου, των ομματιών μου μάτια
δεν είδανε τα μάτια μου σαν τα δικά σου μάτια

Θέλεις δε θέλεις, θέλεις με, θέλεις μα με φοβάσαι
να μ' αγαπάς δε μ' αγαπάς, να μ' αρνηθείς λυπάσαι

Σχετικά τεκμήρια

Δείτε επίσης