Ο δίσκος περιέχει το "Ραστ γκαζέλ" με τον Τσανάκα και όχι τον "Γαλατιανό μανέ" με τον Ζουναράκη, όπως εσφαλμένα αναγράφεται στην ετικέτα. Πρόκειται για επανέκδοση από τον δίσκο Concert Record Gramophone 11-12161.
Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων που προέκυψε από την έρευνα του Alan Kelly, βιολί στην ηχογράφηση παίζει ο Δημήτρης Σέμσης ή Σαλονικιός.
Για ερευνητικούς λόγους έχει αναρτηθεί και η επανέκδοση του δίσκου από τη His Master's Voice με αριθμό καταλόγου AO 119, στην οποία επαναλαμβάνεται το ίδιο λάθος στην ετικέτα.
Ο Γιώργος Κοκκώνης (2017: 111-112) κατηγοριοποιώντας τους ελληνόφωνους μανέδες με κριτήριο τις ιδιαίτερες ρυθμικές συγκροτήσεις τους διακρίνει και τον τύπο Α και τον τύπο Β.
Για τον τύπο Α αναφέρει: "Ο τύπος Α αντιπροσωπεύει την αμιγώς αλατούρκα εκδοχή του μανέ, που εμφανίζεται συνήθως με δύο επικρατέστερες μορφές, Α1 και Α2, που διαφοροποιούνται από την παρουσία ή όχι ρυθμικοαρμονικής συνοδείας. Οι τύποι αυτοί προσιδιάζουν σε ένα βαθμό με τις λόγιες μορφές του gazel. Έτσι δεν είναι τυχαίο πως σε πολλές περιπτώσεις στην δισκογραφία η λέξη γκαζέλ αντικαθιστά τη λέξη μανές στην ετικέτα (π.χ. Ραστ Γκαζέλ, Γκαζελί Μουστάαρ, κ.λπ.), ή συνυπάρχει μαζί της στον τίτλο (π.χ. Ραστ Γκαζελί (Μανές), Νεβά Γκαζέλ-Μανές, κ.λπ.). Όπου υπάρχουν διαφορές, αυτές εντοπίζονται στη χρήση δεκαπεντασύλλαβου ομοιοκατάληκτου στίχου (έναντι της χρήσης λόγιας ποίησης από το ρεπερτόριο του Divan στο gazel), καθώς και στις λιγότερο ανεπτυγμένες μελωδικά φράσεις".