Αναφέρει για την ηχογράφηση ο Παναγιώτης Κουνάδης (2010, 2: 44): Με αυτό το τραγούδι η Μαρίκα Παπαγκίκα μας μεταφέρει μια παλαιότερη μελωδία, πάνω στην οποία στηριζόταν ένα τραγούδι των ζεϊμπέκηδων, καθώς και στίχους που έχουν καταγραφεί σε άρθρα και συλλογές. Η πλέον ενδιαφέρουσα καταγραφή είναι αυτή του Ιωάννου Σιδέρη που βρίσκεται στο Δελτίο της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας (τόμος Δ΄, τεύχος Γ΄ και Δ΄, σελ. 566, 1914) με θέμα "Οι ζεϊμπέκ (Έθιμα των απόκρεων εν Σύρω)". Οι περιγραφές στο άρθρο αυτό είναι αποκαλυπτικές για τις γιορτές των ζεϊμπέκηδων, που συνήθως πραγματοποιούνταν στη Σύρο (αλλά και σε άλλες επαρχιακές πρωτεύουσες, όπως η Πρέβεζα) κατά την περίοδο της Αποκριάς. Γράφει λοιπόν ο Ι. Π. Σιδέρης στον πρόλογο του άρθρου αυτού: «Από της Δευτέρας μέχρι της τελευταίας Κυριακής των απόκρεων πλην των άλλων μετημφιεσμένων, οίτινες περιέρχονται τας οδούς της νήσου Σύρου, περιέρχονται και οι Ζεϊμπέκ καθ’ ομάδας αποτελουμένας εξ είκοσιν έως τριάκοντα νέων, μετημφιεσμένων».
Στη συνέχεια περιγράφει με λεπτομέρειες τα ρούχα κάθε τύπου, τις περιοδείες τους, τους χορούς και τα τραγούδια τους. Ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα καταγράφονται οι στίχοι της "Εβραιοπούλας", του "Ποιος ασίκης, ποιος λεβέντης" και του "Γκελ-γκελ", με κάποιες μικροδιαφορές:

Ήθελα να ’ρθω το βράδυ μα ‘πιασε ψιλή βροχή
Θε μου κάνε καλοσύνη να την εύρω μοναχή

Αναφορές για τις γιορτές των ζεϊμπέκηδων μας δίνει και ο Μ. Βαμβακάρης στην "Αυτοβιογραφία" του: «Τις απόκριες εκεί πέρα εγινόντουσαν τα ζεϊμπέκια. Μαζευόντουσαν μέχρι σαράντα νομάτοι. Διατηρούσαν χοροδιδασκαλείο. Πριν τις απόκριες δυο μήνες, ανοίγαν και μαθαίναν τα ζεϊμπέκια χασάπικο, σέρβικο, χασαποσέρβικο, ζεϊμπέκικο. Μέσα σ’ αυτήν την κάμαρα μαθαίνανε χορό διάφοροι, όσοι δεν ξέρανε και όσοι ήταν να ντυθούν, να γίνουν ζεϊμπέκια. Τα οποία εδώνανε λεπτά για να γενούν ζεϊμπέκια. Εκείνον τον καιρό, εδώνανε εικοσιπέντε με τριάντα δραχμές, πολλά λεφτά, είχαν αξία τα λεφτά, και κάναν φορεσιές από μετάξι».
Ο A. Passow καταγράφει στο βιβλίο του "Δημοτικά τραγούδια" (Αθήνα, 1860, σελ. 530), το δίστιχο:

Κίνησα εψές το βράδυ κι έπιασε ψιλή βροχή
τον Θεό παρακαλούσα να σε εύρω μοναχή

Το τραγούδι επανέφερε μεταπολεμικά στην Αμερική ο Μάρκος Μελκόν με τίτλο "Σε αγαπώ Θεός το ξέρει" (ΗΠΑ, ca 1945, Balkan 806 & Me Re 806). Παρόμοιοι στίχοι υπάρχουν στα τραγούδια "Οζμάν Αγάς" με τον Γιώργο Βιδάλη και "Όλη μέρα παίζει ζάρια" με τον Γιώργο Κατσαρό.
Το τραγούδι του Γ. Κατσαρού συντίθεται από ανεξάρτητα δίστιχα που συναντάμε σκόρπια σε διάφορα ρεμπέτικα της περιόδου της ανώνυμης δημιουργίας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται:

Εξεκίνησα για να ’ρθω, μ’ έπιασε ψιλή βροχή
ας ηρχόσουν, βρε μάγκα, κι ας γινόσουνα παπί