Από τα διασημότερα χασικλίδικα της περιόδου της ανώνυμης δημιουργίας του 19ου αιώνα.

Περισσότερα για αυτή την κατηγορία τραγουδιών δες εδώ.

Στην ετικέτα αναγράφονται τα στοιχεία του δίσκου και στη γαλλική γλώσσα: το χασίσι μεταφράζεται ως Οpium (όπιο) και ο καρσιλαμάς χορός, Dance turque, δηλαδή, χορός τούρκικος.

Παραλλαγές της μουσικής και των στίχων έχουν καταγραφεί και σε άλλες ηχογραφήσεις:

1. Κα Κούλα, «Ο μπαρμπαγιάννης», Panhellenion P167 – 5047, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ, 1920 (;).
2. Μαρίκα Παπαγκίκα, «Μπαρμπα Γιάννης», Victor C 32004 –  V-68701-B, Νέα Υόρκη, 24 Φεβρουαρίου 1925.
3. Αντώνης Νταλγκάς (Διαμαντίδης), «Η νταμίρα», His Master’s Voice BJ-201 – AO-165, Αθήνα, 26 Φεβρουαρίου 1926.
4. Αντώνης Νταλγκάς (Διαμαντίδης), «Η νταμίρα», His Master’s Voice BF-789 – AO-201, Αθήνα, 24 Ιουνίου 1927.
5. Κώστας Καρίπης, «Χασικλήδες», Columbia Αγγλίας 20088  – 7724, Αθήνα 1927 (και επανέκδοση Columbia Αγγλίας 8017).
6. Λευτέρης Μενεμενλής, «Δε μου λέτε το χασίσι που πουλιέται», Polydor 4622AR – V 45115, Αθήνα, 1927.
7. Ορχήστρα Κώστα Γκαδίνη, «Μπαρμπα-Γιάννης», Columbia CO 29427 – USA 7213-F, Νέα Υόρκη, 8 Ιανουαρίου 1941.

Σύμφωνα με την Ελένη Λιάσκου (Λιάσκου, 2019: 35), η ορχήστρα της ηχογράφησης αποτελείται από δύο βιολιά και πιάνο.