Ξεκίνησε τη καλλιτεχνική του σταδιοδρομία από την οπερέτα συνεργαζόμενος με τον θίασο του Γιάννη Παπαϊωάννου «Ελληνική Οπερέτα», με τον οποίο εμφανίστηκε στις παραστάσεις: Πάρε με μαζί σου, Μπλε μαζούρκα, Η Ολλανδέζα, Η βασίλισσα του φοξ-τροτ , Εκεί που λαλεί ο κορυδαλλός (1922), Η Μπαγιαντέρα, Το τελευταίο βαλς (1922-1923), Φρασκουίτα (1923) κ.ά.
Το 1924 συνεργάζεται με την Οπερέτα Δράμαλη στο "Ταξίδι του διαζυγίου".
Το 1928, όπως γράφει ο Θ. Γ. Παπαμανώλης (Η ελληνική φωνή εις την Ιταλίαν εφ. "Εθνικός Κήρυξ", 26.8.1928, σελ. 14): «εξαφανισθείς από την σκηνήν της Ελλάδος και της Αιγύπτου, επέπρωτο να μεταπηδήση από την οπερέτταν εις την όπεραν και να εμφανισθή κι αυτός, νέος ελληνικός αστήρ, εις το καλλιτεχνικόν στερέωμα της Ιταλίας».
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο ιταλικό κοινό στην "Ονέλια", όπου, σύμφωνα με την παραπάνω πηγή, «τόσην καλήν εντύπωσιν έκανε, ώστε ενεφανίσθη αμέσως και εκ δευτέρου». Ακολούθησε (ό.π.) ένα κοντσέρτο του στο Μιλάνο και εμφανίσεις στο θέατρο "Πολιτεάμα Μιλανέζε", στις όπερες "Κουρέας της Σεβίλλης" και "Λουτσία ντι Λαμερμούρ", όπου απέσπασε τον θαυμασμό του κοινού και το ενδιαφέρον των κριτικών, με ευμενέστατα σχόλια στον ιταλικό Τύπο.
Τον Μάιο και τον Οκτώβριο του 1928 πραγματοποίησε στο Μιλάνο, ως Michele Tomaco, ηχογραφήσεις (δες εδώ, σελ. 123, και εδώ) για την ιταλική δισκογραφική εταιρεία Fonotipia.
Την ίδια περίοδο, σύμφωνα με τον Edmund Michael Innes (δες εδώ, σελ. 36 & 87), ηχογραφεί στο Μιλάνο για λογαριασμό του ελληνικού παραρτήματος της δισκογραφικής εταιρείας Columbia τις τελευταίες δυτικές επιτυχίες (Western "hits").
Επίσης, σύμφωνα με ανεξακρίβωτες πληροφορίες (δες εδώ) εμφανίσθηκε το 1929 στην Ιταλία σε παραστάσεις της όπερας "Κουρέας της Σεβίλλης" στο θέατρο Politeama Mabellini στην Πιστόια της Τοσκάνης και στο Teatro Civico του Μεράνο.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, γύρω στο 1930 (;), συνεργάζεται με τον θίασο του Ελληνικού Μελοδράματος, στο οποίο, σύμφωνα με τον Αντώνη Χατζηαποστόλου (Ιστορία του Ελληνικού Μελοδράματος, Αθήνα 1949, σελ. 128), παρέμεινε αρκετά έτη, συμμετείχε σε περιοδείες και έπαιξε πολλά έργα. Εμφανίστηκε στις όπερες «Φάουστ» (7.7.1930 θέατρο Ολύμπια), "Λακμέ" (1932-1933) στον ρόλο του Γεράρδου, στον "Κουρέα της Σεβίλλης" (1932 και 1933) ως κόμης Αλμαβίβα, στη "Μανόν" (1932), όπου ενσάρκωσε τον Ντε Γκριε, "Δον Πασκουάλε", "Τραβιάτα" (1933) κ.ά.
Το 1931 συμμετείχε στην περιοδεία του Ελληνικού Μελοδράματος στα Τρίκαλα, όπου παρουσίασαν στο θέατρο "Αττικόν" τις όπερες "Τραβιάτα", "Αΐντα", "Ριγολέτος", "Μάρκος Μπότσαρης", το καλοκαίρι του 1933 στην περιοδεία που πραγματοποίησε ο θίασος στην Πελοπόννησο, Μεσολόγγι, Αγρίνιο, Άρτα, Ιωάννινα (ό.π. σελ. 103), ενώ το χειμώνα του 1937 εμφανίζεται σε παραστάσεις του θιάσου στο θέατρο «Ολύμπια» των Αθηνών.
Επίσης κατά τη δεκαετία του 1930 συνεργάζεται με την Οπερέτα Πάολας-Ιατρού με την οποία εμφανίστηκε στη ρεβύ οπερέτα "Η Τζένη ερωτεύεται" (193;) στο ρόλο του Μιχάλη Νομίδη, στην οπερέτα "Κοντέσσα Μαρίτσα" (193;) ως κόμης Τασίλα κ.ά.
Το 1934 συμμετείχε στην ελληνική κινηματογραφική ταινία "Σας ζητούν στο τηλέφωνο" στον ρόλο του τραγουδιστή της τζαζ.
Τον Φεβρουάριο του 1938 εμφανίζεται μαζί με τον Νίκο Γούναρη στο κέντρο "Εθνικόν" στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Μετανάστευσε, πιθανώς μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Αμερική όπου συμμετείχε σε περισσότερες από δέκα ηχογραφήσεις της δισκογραφικής εταιρείας Standard (βλ. εδώ και εδώ) του Τέτου Δημητριάδη.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 πραγματοποιεί εμφανίσεις στις ΗΠΑ σε παραστάσεις του "Θιάσου Ελλήνων Ηθοποιών", όπως στην τιμητική της Κατίνας Θύμιου (Palm Garden, Νέα Υόρκη 4.4.1948), στην παράσταση του δράματος "Γιατί αμάρτησα" (New England Mutual Hall, Βοστώνη 7.11.1948), στην εσπερίδα της αμερικανικής λεγεώνας George Dilboy Post και του Συλλόγου Αθηναίων με τη Σοφία Βέμπο, τον Νίκο Μοσχονά κ.ά. (Manhattan Center, Νέα Υόρκη 23.5.1948), στη χοροεσπερίδα του Μικρασιατικού Σωματείου "Η πρόνοια" (Manhattan Center, Νέα Υόρκη 4.12.1948), στην καλλιτεχνική βραδιά του Γ. Δεγαΐτα (Palm Garden, Νέα Υόρκη 5.12.1948) κ.ά.
Το 1948 εμφανίζεται μαζί με την ορχήστρα του Λουκιανού Καββαδία (Νέα Υόρκη 31.12.1948) στο Αcropolis Casino (δες εδώ), στο οποίο συνεχίζει τις εμφανίσεις του συμπράττονας με διάφορους καλλιτέχνες, όπως τον Γ. Βιτάλη, τους Α. και Κ. Πόγγη, την Κούλα Γκιουζέππε (δες εδώ) κ.ά., και αναλαμβάνoντας παράλληλα το 1949 χρέη manager & master of ceremonies. Την ίδια χρονιά εμφανίζεται στο εστιατόριο της Νέα Υόρκης Wivel, ενώ συμμετέχει και σε χοροεσπερίδες όπως αυτές της γυναικείας στοάς "Ασπασία" (Diplomat Hotel, Νέα Υόρκη 22.2.1949), των Παν-Προικονησίων (Yor Ville Casino, Νέα Υόρκη 26.3.1949), των Καλαβρυτινών (Palm Garden, Νέα Υόρκη 27.3.1949), των Σαμιών (Manhattan Center, Νέα Υόρκη 17.4.1949, μαζί με την Πάολα κ.ά.), του Ελληνοαμερικανικού ποδοσφαιρικού συλλόγου (Diplomat Hotel, Νέα Υόρκη 14.5.1949), του Μικρασιατικού Σωματείου "Η πρόνοια" (Manhattan Center, Νέα Υόρκη 19.11.1949) κ.ά.
Στις 8.5.1949 εμφανίζεται στη ραδιοφωνική εκπομπή "Albert Bacolas Hour" που μεταδίδεται από Ρ/Σ WLIB 1190 Kc.
Tη δεκαετία του 1950 εμφανίζεται σε νυχτερινά κέντρα όπως το Dennis Chop House (Νέα Υόρκη, έναρξη 3.11.1950) σε χοροεσπερίδες όπως του συλλόγου κυριών "Κεφαλληνία" (St. Moritz Hotel, Νέα Υόρκη 12.2.1950), των Κεφαλλήνων (Hotel Stadler, Νέα Υόρκη 12.3.1950), στην αποχαιρετιστήρια συναυλία του Νίκου Γούναρη (Manhattan Center, Νέα Υόρκη 30.4.1950), στην εσπερίδα της αμερικανικής λεγεώνας George Dilboy Post (Manhattan Center, Νέα Υόρκη 7.12.1951), στη χοροεσπερίδα της Ομοσπονδίας των Δωδεκανησιακών Σωματείων (Capitol Hotel, Νέα Υόρκη, 12.1.1952), στο "Acropolis Casino" την παραμονή της πρωτοχρονιάς του  1954, στον χορό του Συλλόγου Αθηναίων (Statler Hotel, Νέα Υόρκη 18.3.1956) κ.ά.
Στη δισκογραφία των 78 στροφών καταγράφονται, συμπεριλαμβανομένων των επανεκδόσεων, περισσότερες από 230 ηχογραφήσεις στις οποίες συμμετείχε ως τραγουδιστής, ανάμεσά τους και πάνω από 60 ηχογραφήσεις μαζί με άλλους τραγουδιστές, ενώ επιπροσθέτως εμφανίζεται σε περισσότερες από 15 ηχογραφήσεις ως δημιουργός (μουσική-στίχοι).