Σύμφωνα με τους Θόδωρο Χατζηπανταζή - Λίλα Μαράκα (βλ. Η Αθηναϊκή Επιθεώρηση, Γ' τόμος, Εκδοτική "Ερμής" ΕΠΕ, Αθήνα 1977, σελ. 340), το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στην επιθεώρηση "Παναθήναια 1911" , σε κείμενο των Μπάμπη Άννινου - Γιώργου Τσοκόπουλου και μουσική -διασκευές κυρίως ξένων μελωδιών- του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Συγκεκριμένα στο νούμερο (Γ' πράξη, σκηνή ΣΤ΄) που αφορούσε στις παραστάσεις της όπερας του Σπύρου Σαμάρα "Ρέα", η υπόθεση της οποίας εκτυλίσσεται στη Χίο το 1400.
Αναφέρουν οι συγγραφείς (ό.π. σελ. 338, σημ. 1): «Το Μάη του 1911 έφτασε στην Αθήνα από την Αίγυπτο ένας ιταλικός μελοδραματικός θίασος που έκανε περιοδεία στη Μεσόγειο. Ανάμεσα στις όπερες που ανέβασε στο "Δημοτικό Θέατρο" ήταν και η "Ρέα" του Έλληνα μουσικοσυνθέτη Σπύρου Σαμάρα. Ο Σαμάρας που έμενε στην Ιταλία ήρθε ειδικά στην Αθήνα για να διευθύνει την ορχήστρα στην πρεμιέρα. Η μικρή αθηναϊκή κοινωνία κολακεύτηκε ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ένας ευρωπαϊκός θίασος έπαιζε έργο Έλληνα μουσικού, ανάμεσα στις δημιουργίες ενός Πουτσίνι κι ενός Ρίχαρντ Στράους. Οι εφημερίδες γέμισαν από φωτογραφίες και συνεντεύξεις του Σαμάρα και ο συνθέτης έγινε το πρόσωπο της μέρας.Τα "Παναθήναια", φυσικά, δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν το θέμα κι αφιέρωσαν ένα νούμερο στη "Ρέα". Το νούμερο είχε τεράστια επιτυχία, που οφειλόταν κυρίως στον Εμμ. Καντιώτη, που μιμήθηκε τον Σαμάρα».