Ο τίτλος του τραγουδιού, στα τουρκικά "Kahve Yemen’den", θα μπορούσε να αποδοθεί ως "Ο καφές από την Υεμένη". Συνοδεύεται από την ένδειξη "Kanto"(βλέπε εδώ).
Σύμφωνα με τον Ian Nagoski (βλ. https://canary-records.bandcamp.com) η δισκογραφική εταιρεία Pharos ιδρύθηκε από τους Αρμένιους αδερφούς Vatersian στη Νέα Υόρκη.
Aναφέρει σχετικά ο Σταύρος Μαραγκουδάκης στην πτυχιακή εργασία του (2011) "Δισκογραφία 78 στροφών: Η διαμόρφωση της μουσικής του Χαρίλαου Πιπεράκη στο ιστορικό, κοινωνικό και μουσικό πλαίσιο της Αμερικής" (Σχολή Καλλιτεχνικών Σπουδών, Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής, Τ.Ε.Ι Ηπείρου): "Εκτός των καθαρά μουσικών δραστηριοτήτων, ο Χαρίλαος ασχολήθηκε και με τη δισκογραφική παραγωγή, καθώς διατηρούσε στην κατοχή του δική του δισκογραφική εταιρία με την επωνυμία “Pharos” και έδρα τη Νέα Υόρκη.
Η “Pharos” ιδρύθηκε το 1920 μέσα στο γενικότερο πλαίσιο ίδρυσης ελληνοαμερικανικών εταιριών την περίοδο αυτή, ενώ για άγνωστους λόγους έκανε παραγωγή δίσκων μόνο τα έτη 1920 και 1926 – 27.
Την πρώτη περίοδο δισκογραφικής παραγωγής της “Pharos” το 1920, υπάρχει και μια μη ελληνική δισκογραφική εταιρία που ίσως να είναι θυγατρική της “Pharos” ή το αντίθετο με την ονομασία M.G.Parsekian, αμερικανοαρμένικης ιδιοκτησίας, η οποία εκδίδει και αυτή τους ίδιους δίσκους. Οι ίδιες ηχογραφήσεις δηλαδή εκδίδονται σε δίσκους δύο φορές από διαφορετικές εταιρίες. Οι ηχογραφήσεις της περιόδου αυτής περιλάμβαναν αποκλειστικά αρμένικα και τούρκικα τραγούδια, πολλές φορές εκτελεσμένα από Έλληνες μουσικούς, όπως η τραγουδίστρια Αμαλία Βάκα και ο Αχιλλέας Πούλος (ούτι – κανονάκι). Το φαινόμενο αυτό, δηλαδή Έλληνες τραγουδιστές με καταγωγή από την απελευθερωμένη Ελλάδα ή περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να τραγουδούν σε τούρκικη γλώσσα, είναι συχνό στη μουσική τύπου «καφέ αμάν» που αναπτύχθηκε στην Αμερική και αποτελεί ένα από τα βασικά της χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τον Bülent Aksoy. Για το λόγο αυτό μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι διπλές εκδόσεις πραγματοποιούνταν ώστε η κάθε εταιρία να απευθύνεται σε διαφορετικό καταναλωτικό κοινό: η “Pharos” στους Έλληνες μετανάστες και η “M.G.P” στους Αρμένιους ή τους Τούρκους.
Ο Χαρίλαος ξεκινά τις ηχογραφήσεις «κρητικής» και «καφέ αμάν» μουσικής στη “Pharos” τη δεύτερη περίοδο έκδοσης δίσκων της εταιρίας το 1926 – 27. Το γεγονός αυτό μας οδηγεί στην υπόθεση ότι ίσως να έγινε τότε ιδιοκτήτης στη “Pharos”, καθώς δε δικαιολογείται διαφορετικά η απουσία του από τις ηχογραφήσεις της πρώτης περιόδου.
Στη “Pharos”, εκτός των Ελλήνων μουσικών, ηχογράφησαν πολλοί Αρμένιοι και Τούρκοι. Έτσι στο σύνολο των εβδομήντα τεσσάρων δίσκων παραγωγής της, που έχουν καταγραφεί από το Richard Spottswood, έχουμε είκοσι τρεις δίσκους με Αρμένιους μουσικούς ή ορχήστρες και δέκα με Τούρκους. Οι υπόλοιποι δίσκοι αποτελούν στην πλειοψηφία τους ηχογραφήσεις Ελλήνων με καταγωγή από την απελευθερωμένη Ελλάδα και περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίες όμως δεν αντιστοιχούν μόνο σε τραγούδια στην ελληνική γλώσσα.
Συνοπτικά το μεγαλύτερο μέρος του ηχογραφημένου ρεπερτορίου των Ελλήνων μουσικών περιλαμβάνει τραγούδια τύπου «καφέ αμάν» στην τούρκικη γλώσσα (είκοσι ένα δίσκοι) και μικρότερο αριθμό «κρητικών», «δημοτικών» και τραγουδιών τύπου «καφέ αμάν» στα ελληνικά".