Αναφέρει σχετικά με το τραγούδι ο Παναγιώτης Κουνάδης (2000: 318): «Ερωτικό λαϊκό τραγούδι της περιοχής Κωνσταντινοπόλεως το οποίο ανήκει στην κατηγορία τραγουδιών που δεν έχει ανευρεθεί, μέχρι τώρα, σε καμιά ανθολογία στίχων. Εξαφανίστηκε από τη δισκογραφία, μετά την παραπάνω πρώτη -πιθανότατα- εκτέλεσή του για πολλές δεκαετίες. Το 1978, με μικρές αλλαγές στους στίχους εντάχθηκε από τον Σίμωνα Καρά στον δίσκο "Τραγούδια Κωνσταντινουπόλεως και Προποντίδος" (SDNM 118) του "Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής", όπου τραγουδά ο ίδιος με χορωδία, συνοδεία ορχήστρας (βιολί, φλογέρα και λαούτο). Σημειώνουμε ότι η "επωδός"

"Κάλλια 'χα Τούρκου, καλέ, μαχαιριές
παρά τα λόγια που με λες"

έχει αντικατασταθεί από την:

"Έλα του μόσχου το κλωνί
δεν έχω πλέον 'πεμονή"».

Την ευθύνη της ηχογράφησης είχε ο ηχολήπτης Charles Scheuplein (για περισσότερα βλ. http://www.recordingpioneers.com).