Το τραγούδι, βασισμένο μελωδικά στην παράδοση του κλέφτικου τραγουδιού, αναφέρεται στον Γιώργο Σωτήρχαινα (Λιβαδειά 1893-Αίγινα 3/6/1932), γόνο ευκατάστατης οικογένειας της Λιβαδειάς ο οποίος κατηγορήθηκε, όπως ο ίδιος κατήγγειλε, για λόγους πολιτικών αντιπαραθέσεων από τους αντιπάλους του για την απαγωγή και εξαφάνιση του 12χρονου Λουκά Στάμου, ο οποίος δεν βρέθηκε ποτέ. Στην επεισοδιακή δίκη που ακολούθησε καταδικάστηκε μαζί με τους φερόμενους ως συνεργούς του (Ναπολέοντας Λουκάς και Ν. Δανιήλ ή Παπα-Δανιήλ) σε θάνατο. Ενώ εκκρεμούσε η προσφυγή που κατέθεσαν στον Άρειο Πάγο πριν τη μεταφορά τους στις φυλακές της Αίγινας, εν μέσω της πολιτικής ανωμαλίας που προκλήθηκε από την παραίτηση της κυβέρνησης του Ελ. Βενιζέλου (2/6/1932) και προτού εκδικασθεί η προσφυγή, εκτελέστηκαν στην Αίγινα στις 3/6/1932 από απόσπασμα της Χωροφυλακής. Το γεγονός απασχόλησε για καιρό τον τύπο της εποχής και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης, αφού αμέσως μετά την εκτέλεση τέσσερα τραγούδια με τίτλο "Ο Σωτήρχαινας" κυκλοφόρησαν στη δισκογραφία των 78 στροφών.
Για περισσότερα βλ. Κουνάδης 2003.
Ανατύπωση στις ΗΠΑ από τον δίσκο His Master's Voice AO 2139 με αριθμό μήτρας 0Τ 1625-2.
Στην ετικέτα του δίσκου αναγράφεται ο χαρακτηρισμός "Κλέφτικο".