Υπήρξε μία από τις κορυφαίες φωνές αυτού που ονομάστηκε στην Ελλάδα «ελαφρό τραγούδι». Ασχολήθηκε από μικρός με τη μουσική (ο πατέρας του έπαιζε μαντολίνο) και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία στη Λευκάδα για να καθιερωθεί στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του 1930.
Μεταπολεμικά μεσουράνησε φωνητικά και συνθετικά στην Ελλάδα, αλλά και στην Αμερική όπου έκανε πολλές περιοδείες από το 1947.
Η είσοδός του στη δισκογραφία των 78 στροφών –στην οποία το όνομα του καταγράφεται σε περισσότερες από 500 ετικέτες– έγινε με τα τραγούδια "Μάτια" του Κώστα Γιαννίδη και "Σε μισώ" των Ιωάννη Κομνηνού-Ζοζέφ Κορίνθιου (Columbia DG 6142, Αθήνα 1935), ενώ ως δημιουργός πρωτοεμφανίζεται με το "Ήθελα να ’μουνα Αδάμ" (Columbia DG 6462, Αθήνα 1939, συνδημιουργία με τον Ι. Φούσκα). Με το ψευδώνυμο Νίκος Κουρνάζος συμμετείχε ως δημιουργός ή τραγουδιστής σε πέντε «καθαρόαιμα» ρεμπέτικα.