Όπως αναφέρεται στον ιστότοπο http://photodentro.edu.gr: "Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη βιογραφία του συνθέτη Γιάννη Δ. Κομνηνού. Γνωρίζουμε ότι εμφανίζεται στα 1925 με τις πρώτες του οπερέτες και πως στο πέρασμά του από τις σκηνές του ελαφρού μουσικού θεάτρου έκανε παραστάσεις με κεντρικούς θιάσους ή θιάσους των προαστίων και της επαρχίας καταγράφοντας επιτυχία δίπλα σε δημοφιλείς θεατρικούς συγγραφείς της εποχής του τη διετία 1927-28. Ο Κομνηνός παρέμεινε στην ενεργό δράση για περίπου δεκαπέντε χρόνια, έχοντας μια σχεδόν ετήσια παρουσία στο ρεπερτόριο της οπερέτας, χωρίς ποτέ όμως να ξεπεράσει το ζενίθ της διετίας αυτής. Κατά τη δεκαετία του ’30 εμφανίζεται και ως στιχουργός ελαφρών τραγουδιών άλλων συνθετών, ενώ μετά το 1938 τα συνθετικά του βήματα χάνονται".
Ανάμεσα στις οπερέτες για τις οποίες συνέθεσε μουσική -σε κάποιες από αυτές έγραψε και το λιμπρέτο- περιλαμβάνονται: "Τα βάσανα του Καρδερίνα" (1925), "Χαλβά εφέντης" (1926), "Ο Καρούμπας στην Κίνα", "Οι παλιατζήδες", "Το μπαρ της Νινέτας" (1927), Αντίο γλέντια" (1927), "Το χαμίνι της Μονμάρτης" (1927), "Αυθέντα Βαραβά" (1928), "Καράβι του έρωτα" (1928), "Κική - Κοκό" (1928) "Ο νέγρος" (1928), "Τυχερός αλήτης" (1929), "Καρμέλλα" (1930), "Σπουργίτια της Αθήνας" (1930), "Παρθένος" (1931), "Είκοσι μέρες σουλτάνος" (1932), "Τραγουδιστής του καζίνο" (1934), "Αθήνα και χωριό/Αγροτική ραψωδία" (1936), "Τρεις κύριοι με σμόκιν" (1936), "Καράβι της αγάπης" (1937).