Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία με τη σύνθεση μουσικής ή/και τη συγγραφή κειμένων για σκετς που παρουσιάζονταν σε καλλιτεχνικές βραδιές, κονσέρτα και συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ερασιτεχνικές παραστάσεις στη Σμύρνη.
Αποτέλεσε στενό, σταθερό και μακρόβιο καλλιτεχνικό δίδυμο με τον συμπατριώτη του Σύλβιο (Ανδρέα Παπαδόπουλο).
Η πρώτη τους κοινή εμφάνιση χρονολογείται το 1913 στο Κορδελιό με την "τοπική επιθεώρηση" "Κορδελιώτισσες Κούκλες". Ακολούθησαν τα σκετς "Δοξολογία", "Οι υπνωτισμένοι", σε κείμενο Σύλβιου - Κώστα Μισαηλίδη και μουσική υπόκρουση δική του, "Λοταρία δωρεάν" (1915), σε συνεργασία με τον Σύλβιο.
Συνεργάστηκε με τον θίασο Μέρτικα, ενώ το 1917 ιδρύει μαζί με τον Σύλβιο και άλλους τον "Καλλιτεχνικό Θίασο Σμύρνης", στον οποίο αναλαμβάνει τη διεύθυνση ορχήστρας ενώ ο Σύλβιος την καλλιτεχνική διεύθυνση του θιάσου.
Στη Σμύρνη το δίδυμο Καρακάσης - Σύλβιος υπέγραψε και παρουσίασε τις επιθεωρήσεις "Σμυρναίικος Παπαγάλος" (1916), "Εγκυκλοπαιδικό λεξικό της Σμύρνης" (1917), "Οι κούκλες μας", "Καφέ Σαντάν" (1917), τις οπερέτες "Τσιγγάνα πριγκιπέσσα" (1917, διασκευή της οπερέτας του Emmerich Kálmán "Die Csárdásfürstin"), "Ρόδο της Σταμπούλ" (διασκευή της οπερέτας του Leo Fall "Die Rose von Stambul") κ.ά.
Κατά την περίοδο που έζησε στη Σμύρνη, όπου εργαζόταν ως υπάλληλος της Τράπεζας Ανατολής, συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, όπως "Κόπανος", "Κόσμος", "Απ' όλα", "Μικρασιατικόν Ημερολόγιον" κ.ά., δημοσιεύοντας σατιρικά ποιήματα, κείμενα, μεταφράσεις (δες εδώ) κ.ά. χρησιμοποιώντας και το ψευδώνυμο Επιθεωρητής.
Πιθανότατα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή, συνεχίζοντας τη συνθετική και συγγραφική του πορεία ενώ συχνά αναλάμβανε και τη διεύθυνση ορχήστρας σε παραστάσεις επιθεώρησης και οπερέτας.
Επιθεωρήσεις (οι περισσότερες σε συνεργασία με τον Σύλβιο αλλά και άλλους): "Τράβα κορδέλλα" (1920), "Βαβυλωνία" (1928-1929), "Τζαζ μπαντ" (1928), "Μέσα Όλοι" (1929), "Παριζιάνα" (1929), "Στο Ζέππελιν" (1929), "Βαβυλωνία Όλα", "Παρουσιάστε Αρμ", "Σας γνωρίσαμε", "Τρελή Αθήνα" (1930), "Μιστεγκέτ" (1931), "Αρλούμπα", "Η μυστήρια", "Ξεγελάστρα" (1932), "Η Αθήνα γελά", "Γύρος του κόσμου", "Η Ελλάς του Περικλή και η Ελλάς του Παναγή", "Ταραντέλλα", "Τρωει-κός πόλεμος" (1934), "Δευτέρα Παρουσία" (1935), "Αέρα Παιδιά" (1940), "Κανείς στρατιώτης δεν πρέπει να κρυώνει" (1947-48).
Οπερέτες (οι περισσότερες σε συνεργασία με τον Σύλβιο αλλά και άλλους):
"Βενζίνα παρακαλώ" (1931), "Τα εκατομμύρια της Λολότας", "Χρυσή νεράιδα" (1932), "Άνθος της Αθήνας", "Κορίτσι του καμπαρέ", "Μίσσες Μπράουν" (1933), "Μια νύχτα μαζί σου", "Τραγουδιστής του καζίνο" (1934), "Πάμε στο Ταμ τουμ" (1935), "Ταγκό νοτούρνο" (1938, διασκευή από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία), "Αθήνα του 1939" (1939), "Ρόδα του Απρίλη" (1940).
Παράλληλα συνέχισε τη δημοσίευση άρθρων, ποιημάτων ή μεταφράσεων σε περιοδικά όπως το "Μπουκέτο", "Ελληνικά φύλλα", "Αλεξανδρινή Τέχνη" (βλ. εδώ), στην εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" (βλ. εδώ), στο "Εθνικό Ημερολόγιο" (Σκόκου) κ.ά.
Το 1987 οι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας μελοποίησαν το ποίημά του "Μηνυτήριος αναφορά!", που συμπεριλαμβάνεται, με τον τίτλο "Καταγγέλω", στο LP "Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις" (Columbia 064 170138 1, Αθήνα 1987).